sabah

Gün başladı mı
Kulaç atarım kirpiklerimle sana,
kaşlarım en masum zirveleri zor olmayan
keçi izlerinde bir bir ufacık tepecikler zinciri.
kaf dağında aramam seni,
en uzağın bana her sabah döndüğün sokağın köşe başı,
Kalem gibidir kaşlarım,
bazen sevinçli bazen öfkeli..
seni yazarlar alnımın altındaki aklıma.
Cebimde azda olsa allı morlu paralarla,
sana bir sabahı zengin etmek derdimdi.
Mesayinden önce içtiğin bir fincan çayın
Ve yediğin simitin kırıntılarında .
Senin oturduğun yere oturmak içimdeki huzurun en güzeli,
seni çok sevdim.
senin dirseklerini yasladığın masaya bakarak,
nice şiirler hayal ederdim.
Şiirlerin ruhunda sen senin bilincinde şiirlerim olsun
çok istedim.
Ben avere dilinde kalem ,yüreğinde sana ait nice özlemlerle
kelime yakarışlarımla.
Senin bilgendim
seni senden çok tanıyan.
senin filozofundum eski yunan düşünceleriyle Atina sokaklarını
çıldırtan.
seni ben çok hayal etmişim..
dünden bu güne
gözlerin gözlerimdir
bakamadığım
sesin sesimdir
duyamadığın.
sevdiğin her şeyin benle ilgili olmasını isterdim.
çok yazıktır bana ,
ben senleyim,
ben senin için fark değildim
Akşam yazdım yine şiir
karnım ortalama yarı aç yarı tok.
ama yarın sabah yine
günüm senle doyacak...
O sokağın köşe başı
benim sana sevda çiçeklerimi ektiğim
tarlam olacak.

Levent ÖZCAN.