Hüznüm yorgun bugün,
Sebep var mı ?
Var elbette ki 
En ince misina gibi birbirine dolaşık.
düşüncelerim, hissedişlerim.
 tam anlamıyla kör düğüm  gibi herşey .
beni yormaz asla beden güç sarfedişlerim..
düşünceler kalbe inince 
bakışlar bile bir başka ağır bir ezgi ritimleri,
KEŞKE KALBİM BEYNİME 
HÜKMEDİVERSEYMİŞ...

levent özcan

UÇMAK

bulutun üzerinde gözüm var 
tepeden bakarım sana
kimi zaman nemlenirim 
kimi zaman demlenirim 
severim çünkü ben
ve de üzülürüm bazen
beni havalara
U-ÇU-RA-NA.
Levent ÖZCAN

İYİ Kİ VARSIN....

Memleketim kadar seni SEVDİM.
Devrimcilerin devrim aşkı kadardı sana SEVGİM.
Ben olan bu ADAMIN,
Sen olan bana o en yakışan KADININ,
İnancı GİBİ,
Ekmeği GİBİ,
Edebiyatı GİBİ,
Bilimi GİBİ,
Keşke senin kadar sevmeyi BAŞARABİLSEYDİM

Sigaraların filitlerini , binlerce kez emeceğime,
(lanetler olsun binlerce kez)
Keşke dudaklarında,dudaklarımla dans edebilseydim.
Avare sarhoşluk kadehleri yerine,
(adı batsın içmenin, anlık efeliliğinin)
Keşke ruhunla, cisminle,varlığınla sarhoş olabilseydim.

Aptal denizi mesala ve onun rengini çalan güneşin,
On iki saatlik hüznü yerine,
Uykusuzluk bağımlılığına, direnemeyen göz kapaklarıma,
Direnç vererek ve gözlerine bakarak en azından,
Keşke uyuyabilseydim.

GÜNAYDIN DEVRİMCİ KADINIM.
(iyi ki VARSIN)

Levent ÖZCAN.

geç kaldın yine,
haklısın randevumuz yok ki !!!
çöle dönmüş  kalbimde,
kim buluşmak  ister ki ?

duygular saman rengi
hasret bende en kolay bilmece
(cevabım çünkü sensin)
yitip gitmiş baharımın feri,
kül eder beni bir kıvılcım bile

sen körpecik yüreğinle ve ivmenle
saçlarının limanında bir  şefkat aç bana.
demir attığım sevginde, 
yelkenlerim dinlesin saçma sapan fırtınaların ,homurdanmalarında.

gül ve suyun aşkı gibi seni seviyorum,
güneşimin rengi senin  bakışlarına
kök işliyorum
senin yüreğimdeki başımı eğdiyiğim ,
sol bakışına

VE SENİ ÇOK SEVİYORUM.
,
,
,
Levent ÖZCAN

BİR ADAMIN YAŞAM GÜNCESİ.

Tarifi olmayan bir şeydir 
Yaşamak.

döl düşer rahime
genler oluşmaya 
başlar.
et parçasısındır
akabinde 
belirginleşir
eller parmaklar
cenin dünyanı yaşarsın.

sen dünyaya geldiğinde
ortalama 9 ay sonra
sen ağlarsın
damaklarını acıtarak
seni doğuranın 
senin doğumunu bekleyenlerin
yüzünde  binlerce gülücük bırakarak.

süt dokunuşlu günlerdesindir
göğüssel tokluklar vesaire.
ilk adım atışında devrimcisindir.
emeklemeye baş kaldıran.
anne proteini dirençlik verir Çocuğa
bunu sakın unutma

Okullara başlarsın.
Çakallar dünyası ya bir kocaman şehirde
yada bir kasaba 
atmosferi  hayvan tezeği kokan 
bir ilçenin köyünde doğmuş olabilirsin mesela.

ve BİLİME şartlandırılırsın
ne mutlu şu edebiyata pozitif çocuk olma yolunda
2 artı 2 eşittir 4 ispatına.
matematik hovardalığında. 

aylar geçer 
anlar kovalar yaşamın tırmanışlarını
ve yıllar geçer
bıyıkların terler
lise çağındasın
seversin gerçekten
gönlünün en  güzelini
şiir tadında
vede en güzel anlamlı düşleri yüklersin
 biriciğine
yazarsın
tek dert ortağın sıraların aydınlık yüzlerine.

lise biter okuyamazsın
en sevdiğine
hovarda adamsın
saçın dökülmez
bilmem hangi üniversite kürsülerinde
bir profösür olma yolunda olamazsın

askerlik çalar kapını
gidersin 
3 çatımlık silah dostluğunda
zoraki katlanırsın zoraki 
devlet bağımlılığına

biter zorakilikler
bir fabrikada işe girersin
alın terin ortak 
isyan ortak
kominist olmak zor
 hak arayamazsınki

evlenirsin varoş sevdalarla
yaşın 27 olunca.
satarlar adamı
adam olan beni
duygumun dalgalarında
nice kalbimi parçalarlar..

bir müesesedir evlilik
çatar kaşlarını  
bir imzaya bakar
bedeli ağırdır
faşist devlet gibi
sömürür benliğimi
 özgürlüğümün bedeli gibi

ve özgürsün bedel gibi
ilk terleyen bıyıklarım
dökülür gümüş gibi
alay ettiğim aynalar 
ne kadar sim yüklü

melekleri beklemek zamanı 
şimdi
ölmek en güzel bakiyedir 
yaşamın en 
yaşayan anında

levent özcan

İklim iklim yaşamalar.

biri karasal sevda,

diğeri engin denizlerin ufuk zengini.

mevsim mevsim yürek atımları.

biri rengarenk baharda ,

öteki bilinmez genlerin sarının, tonları sonbaharında.

Blog blog insanlar,

ilki kocaman şehrin resistanların da gerçeklerin kocaman efendisi

ikincisi kıyı kentin köhne hayallerinde imkansızın kölesi.

İklim de farklı mevsim de şehirde.

ne zaman denk düşer ki sevda.

düşlerde hayallerde denk düşmedikten sonra.

levent ÖZCAN.

DENK

İklim iklim yaşamalar.

biri karasal sevda,

diğeri engin denizlerin ufuk zengini.

mevsim mevsim yürek atımları.

biri rengarenk baharda ,

öteki bilinmez genlerin sarının, tonları sonbaharında.

Blog blog insanlar,

ilki kocaman şehrin resistanlarında gerçeklerin kocaman efendisi

ikincisi kıyı kentin köhne hayallerinde imkansızın kölesi.

İklim de farklı mevsim de şehirde.

ne zaman denk düşerki ki sevda.

düşlerde hayallerde denk düşmedikten sonra.

levent ÖZCAN.

SONBAHAR.

süngüm düşük bugün
bilemezsiniz,
yurdum gibi faşizme  teslimim.

dişlerim dökük , burnum kırık
tat alamazsınız koklayazmasınız.
sonbaharın intihar eden  hüznüne yok dirençliliğim.

sesim, tınım kısık ,
duyamazsınız.
notalarım silinmiş perdelerinde  yüreğimin.

nice manzara yok hayallerimde.
göremezsiniz
ne denizin mavisini nede ufkumun temizliğini.

şerefler olsun sana  ey sonbahar..
bağ bozumum oldun..

Levent ÖZCAN.

SENİ VATAN GİBİ SEVİYORUM
SEN BİR KADINSIN
ANALAR DOLUSUN
ACILAR YOKUŞUSUN
platoları yıkar gözyaşların
biliyorum
ovalarda yeşerir AŞKIN.
ben denizim, masmavi
kıvrıla kıvrıla hadi  hadi aksana bana.
 saydam tadınla dokunsan tuz rengi dudaklarıma
bir ton açık rengim olurdu
Kollarında.

Levent ÖZCAN

neredesin be cancağazım,

dilim tutuk gözüm hayallerinde

sana karşı çok kelime sarhoşuyum.
çok özledim 

yazamadığım zaman sana çok mahçubum.

hadi bıraktığın yerdeyim.
Gelde bir kaç satır çiçek açsın. 
Sol  sonbahar adamlığım.


Levent Özcan. 

sensizlik ne kötü bir alışkanlık,
sigara içmek, içki içmek gibi.
sigarayı bırakırım,içkiyi yok sayarım.
ama sensizliğe alışırsam.
sensizliğin tedavisi varmı ki ?
sence bu durumda ben ne yapmalıyım ? 

Levent ÖZCAN

Herodot

Seni bekliyorum
masmavi deniz gökyüzümde,
özgürlüğümle.
demokrasi inancımla.
sen çocuk  ben öylesine sıradan
 tarih yudumlayıp
yarınlarının sarhoşu olup,
geleceğinin ak sakallı herodotu'yum.
geçmişten bıktım ,
titrek ve yorgun bilek hareketimle.
aydınlık  yarınını yazıyorum
tükenmeden bıkmadan duygum yettiğince
vede sen Dev gençsin .
ben ise yüreğinin paslı perçiniyim.
çık işin içinden çıkabilirsen.
,,,,,,,,
Levent ÖZCAN.

Herodot

Seni bekliyorum
masmavi deniz gökyüzümde,
özgürlüğümle.
demokrasi inancımla.
sen çocuk ben öylesine sıradan
tarih yudumlayıp
yarınlarının sarhoşuyum
geleceğinin ak sakallı herodotu'yum.
geçmişten bıktım ,
titrek ve yorgun bilek hareketimle.
aydınlık yarınını yazıyorum
tükenmeden bıkmadan duygum yettiğince
vede sen Dev gençsin .
ben ise yüreğinin paslı perçiniyim.
çık işin içinden hadiii , çık Ç I K A B İ L İ R S E N.
,,,,,,,,
Levent ÖZCAN

Bizim ihanetimiz ramazanda TANRI'ya değildi,
Sadakatimiz insanaydı bir kaç dublede.
sarhoş olup çekip çekip kafaları ne beş vakitleri patlattık.
nede belimize  bombalar dolayıp vede tarayıp canları.
cuma  namazlarını kana buladık.
İnancımızı asla kirletmedik.
madenlerde göçük yedik,
simsiyah öldük...
Çevrecilerin doğasında Tanrı vardır,,
Gezide bir ağaç için ,
onlarca canı çalınmış fidanı toprağa verdik.
Nice anneler,babalar ,gelinler ve nice çocuklar ŞEHİT kelimesiyle yüzleştirildi.
çok acı gerçekler yaşatılıyor ülkemde.
Oysa ben şehidin anlamını
 Kurtuluş savaşında bir millletin  vatan aşkı olarak öğrenmiştim..
Neyse..
AŞIK GULABİNİN 
bir deyişi var!!!
''Hasır döşeğim,
Çul yorganım,
sıradan bir VATANDAŞIM,
o sarayda salınma gardaşım,
o saraydan seni süreceğiz''
İYİ İNSANLARIN OLDUĞU YURDUMDA,
TEK  KURTULUŞ  ,
insan olma ,adam olma ,kadın olma onurudur.
Yaşadığımız sürece insanız,,,,

Levent ÖZCAN

Bahşiş

Beni harcaman için,
bütün ,yüreğim kadar büyük ,DEĞER kullanmalısın.
ZİRA BENİM MADENİ KÜÇÜK DEĞERİM YOKTUR.

küsüratlar insanı yorar.
indirimleri zorlar.
ha böyle ha Şöyle
her nasıl harcadıysan, BENİ.
ÜSTÜM KALSIN SENDE.

Levent ÖZCAN

basit bir insan olarak doğmuşum

kanlarım devrim al ve akyuvarları

isyan ediyor

vücudumun sesini dinliyorum

 rüya bu

ve tanrı çıkıyor karşıma

diyorki çok yoruldum LEVENT

Ne yapayım

diye soruyorum

beni öldür diyor

ben seni öldüremem ki diyorum

10 tane iğneyi bir tahta parçasına çak diyor

ve yapıyorum dediklerini

direniyor görünüyor

ama ölmek istiyor benim gibi

kaba yerlerine saplıyorum iğneleri

ve ölüyor 

bana gülümseyerek

ilk önce ülkemin faşisti

 diktatörü  BULUYORUM

bir dağın zirvesinde
NEMRUT gibi ayak direniyor..

o zirveden düşüyor bir armut gibi ve ölüyor

o öldüğünde 

che uyanıyor

spartaküs canlanıyor

deniz gezmişim uyanıyor

türk devrimcisi 

ve  BEN  KOŞUYORUM

İLK REFORMUM TÜM TOPRAKLAR ÇİFTÇİLERİN OLACAKTIR

HERKESİN KARNI DOYSUN KİMSE  AÇ KALMASIN DİYE

dün ben tanrıyı öldürdüm 

insanlık adına

Levent ÖZCAN.

öldüğüm , gün..
nerede nasıl ve neden onu bilemem.
ağlayan da olacaktır.
küfür edende..
bedenim servetimdir..
hor  kullandım ama,
tek bir hücresinde haram lokma yoktur
buna bilincim, benliğim, kefildir.
Organlarımı bağışlayacağım,.....
x
çok sigara içerdim,
hiç dokunmasınlar ona ,
ciğerim 5 para etmez ben bilirim.
böbreklerim arada  faşistlik yapardı,
sancırdı ülkemin solu gibi 
sağ kasığıma küfürler ederdim.
ancak hiç takmadım kafama
Deniz'imin ibomun onurlu ölümlerini
düşünerek işerdim emperyalizme.
SIRF İDAM SEHPASINDA OLUP
DEVRİM ADINA YURDUM İÇİN ,
gerçekleşecek ölümüm. 
adına...

Levent ÖZCAN

ŞAİR BENZETMESİ

ne yazayım ki bugün?
günlük gazete,günlük süt gibi,
günlük şiirler deyim.

her doğan aydınlıkta,taze yüreğim.
anlık ölüm gibi tedirginim,

ekonomisi bitirilmiş, açlığın faizi katlanmış,
doğmamış torunların borçlandırıldığı,
ilerlemek yerine geriye,gericiliğe çekilen ,
halkın içindeyim.

direniyorum karanlığa,
gözlerim açık,
kelimelerim devrim türküsü,
düşünmek aydınlatmıyor artık,
konuşmak,hatta bağırmak gerek
insan olarak,insanca yaşamak adına..

nasırlarım acı tondan seğiriyor.
avuç içi parmak köklerimde.
cansız dokularımın
kılcalları acıyor,.

parmaklarıma aldığım ,
kalem öyle deli dolu ki
tıpkı aseletle dalgalanan 
zirvelerin en büyük devrim  bayrağı gibi,
habire kelimelere inanç yüklüyor.
dalgalansın elbet ,
yüreğimin solu gibi,
özgürlüğün rakım sarhoşu gibi.

yazmak heyecandır,

ORHAN VELİSİ,SEBAHATTİN ALİSİ,NAZIM HİKMETİ.
çalmışlar ki ham düşüncelerimi mısralarca 
yıllar yıllar önce.

şimdiki duygularımı dizmişler şiirlerine.

CAHİT SITKI TARANCI ,
çalmış 35 lik yaşlarımı.

CAHİT KÜLEBİ , 
anlatmış yaşamımı ,
HİKAYE şiirinde.

ORHAN VELİ , en güzel şair  yoksul  O'da benim gibi
İLAHİ KIZILCIK bekleriz demiş beklemeyi umut ederek,
ne yazık KIZILCIK meyvesini görmeden, göremeden
ömrünü devir edivermiş.

NAZIM HİKMET 
v
 a  
   t
     a
         n
hasretimi çalmış şiirlerinde .
beni mısrasız bırakmış....

CAN YÜCEL, 
dillerim de ki küfürleri,
dile getirmiş,,
puştların yüzüne 
haykırmış.

oysa ben 
35 yaşımı geçtim,
oysa ben 
HİKAYE gibiyim Anadolu da  öksüz

ORHAN VELİ'nin kızılcık fidanıyım
her mevsim çiçek açan

memlekete sevdalıyım çok ama çok 
ve Nazımdan da epey de fazlaca
küfürüm eksik olmaz  ana avrat dümdüz, giderim
bu düzen bitene kadar da devam ederim.

ne can yücel gibi 
ne nazım gibi 
ne orhan veli gibi
Belki !
okunur şiirlerim.

vakit gelince 
kimse bilmeden
kimse duymadan

ve umarım yenilmiş olarak görürüm bu faşizmi..
 o zaman onlar gibi devrimci 
çeker giderim bu dünyadan.


Levent ÖZCAN






Levent ÖZCAN.

KİM ŞANSLI

Sömüren az,,,,
sömürülen çok.
EZEN az...
Ezilen çok...
Azınlık zengin..
ÇOĞUNLUK sersefil.
Azınlığın açlığı çok,
Çoğunluğun tokluğu  az.

Neden bu düzen böyle?

Biliyorum elim kolum bağlı.
Düşüncem dilim bağlı değil ya.
Küfür ediyorum , öylesine.

Sesler farklı, tenler farklı.
Farklı inanan , farklı inanmayan ,kültür farklı.
Kanı emilen, alınteri çalınan hep aynı.
AMA.
Çoğunluk koyun oldukça ,
sessiz kaldıkça ,
bu işte ÇOBAN  hep ŞANSLI.

Levent ÖZCAN.

BEN SENİ SEN BENİ TANIMADAN ÖNCE

kendimi bildim bileli

her gün, nefes alışveriş gibi
seni düşünmek,
benim için insan olma sevinci.

çocuk oldum
ufacık omuzlarımda 
su taşıdım
ezildim 
ama can verdim 
tütün fidelerine
tütün kırdım
elim simsiyah tütün zehiri bulaşığı iken
ben sigaraya erken başladım.
efkarımda sen vardın
sana hiç ama hiç  sitem etmedim.
sen beni, ben seni tanımadan önce.



bulaşık yıkadım gölgede, 
tarladan geçti çocuk bedenim
komi oldum tatil sitesinde,
çok kadeh kırdım
zararımdan dolayı efkarlandım
içkiye başladım.
sen beni,ben seni tanımadan önce.

Kış aylarında zeytin topladım
asırlık zeytin ağaçlarının 
siyah çekirdekli göz yaşlarını avuçladım
ama asla yağ çekmedim 
patronuma
yalaka olmadım, 
mesela nokta kadar menfaat için virgül kadar eğilmedim.
yaşamımın edebiyatında.
sen beni, ben seni tanımadan önce,

Seninle yürüdüm seninle büyüdüm 
seni hissettim her yürek aşk atımlarımda.
seninle olgunlaştım bir türlü güneşi doğurtamayan koyu direnişli kış gecelerinde.
sen beni,ben seni tanımadan önce.

ben göçebe kuşların kaderine iliştim.
muptelası oldum mülteciler adam'ı oldum.
ben hep gurbettim ,
sen ise hep özlemli sılam oldun.
er yada geç dirimle ölümle,
sana dönmeyi hayal ettim.
sen beni, ben seni tanımadan önce.

Ben seni mısra mısra ezberledim.
az yada çok hep vardın,
senin için yazdığım nice şiirlerimde.
cümleciklerin gizli öznelerindeydin.
öyle hislendim ki 
ben seni tanıdıktan sonra,
ve hala farkında olmadığın beni
okuyup kendi üstüne alınasın diye
utanmadan sıkılmadan doymadan sevgine,
AÇ AÇINA sana şiirler yazacağım,
sırf ama sırf acaba bu şiir banamı dediğin ana kadar.
''O'' an geldiğinde......
İNANKİ BEN 
ADAM GİBİ ŞAİR OLACAĞIM.

Levent ÖZCAN.

Öyle çocuksu ki
düş edişimlerim,
bilincimin bu yaşımda,
geçmişimden alacaklı olmasının
benden hatırlatması
geleceğime sonsuz ipotek aslında.
hayallerim.

Neydi...??
 köhne yaşımda 
tertemiz ciğerlerimde içtiğimde
sırt üstü yatıp bulutlara teslim ettiğimde 
kendimi....
başımı döndüren sigara ve baş ucuma düşen külleri.
bir kızı ben yarattım düşlerimde.
ve bir kadını ben yarattım
ergenlik yaşlarımda.
çok sevişlerimde.
yaşadım  ben adam gibi seni.
geçmişimde sendin
bugünün sabahın şafağında ilk sarı saç telinde geleceğimsin.
ben seni gecelerden daha koyu özlemiştim
sen beni  tirfillerin yapracıklarında bir çiğ damlası sandın
sen beni sis yaptın özgür tepeciklerin tutsak anemonlarında.
 neyseeeeeeee
 öyle yada böyle
çocuksu yada şimdiki adamsı 
ben yaşıyorum,
bilip bilemediğin
anlayıp anlayamadığın kadar

LEVENT ÖZCAN..

Ne güzel şey...
Unutup geleceğin ipoteğini,
yorgunluğu unutup,
dermansızlığından geçip
bedenin,
düşüncelerin saçma sapan efsunlarına dalmadan,
sınırsız hayal kurmak  ne güzel şey.

En pahalı balığı yiyememek,
en ucuzundan en zengin tadı alabilmek,
En pahalı rakıyı içemeyip,
orta yollu çakırkeyif olabilmek.
Seve  seve gözlerinin okyanusunda 
kaybolup EN DEVRİMCİ kadının,
kulaç atarak ,
kalbinin limanına sığınmak 
en güzel şey.

Emekçilik bende kalıtım
Atalarımın DRANOVA ovalarında ki,
en güzel hasat edilen ,
tütünlerinden sonra,
sermayenin zorunlu sanatçısıyım.
Yazlık bahçlerinde çiçek olur  terim
çimen olur terim,
fidan olur terim.

Yanımda emek adına,
nice analar ile,
evlenme hayallerinde 
çalışan kızçeler çalışır.
Bölüşürüm topan ekmeğimin ,
yarıdan fazlasını onlarla.
Güle oynaya kavrulur emekçiliğimiz işte.
Her gün herkes hayallerini eker toprağa.
Ve bende..........

Levent ÖZCAN.

Ben yazarım,
çizerim.
SEN karalar,
SİLERSİN.
Ben kendimdeyim,
yeri geldiğinde çobanım
dağların özgürlüğüne yaslanmışım,
SEN kekik nasıl yakarır güneşe asla bilemezsin.
Kuytuluk badi badi çalılıkların kınalı kayalıkların arasında.
nasıl türkü söylediklerini duyamazsın.
oysa ben nice notaları sağarım kulacıklarıma .
Sen ince topuklarınla kaldırımları yakarsın.
ben  uzanırım şehirlere,
varoş insanların yüzünü aydınlatırım.
Sen seçicisin her gün kırmızı rujunla,
giydiğin likralı elbiselerle erotizm satarsın.
ben nasırlı ellerimle avlarım açlığı ,
kahrederim yoksulluğu.
Sen sensin 
ben ise ben,
ben yaşarım KELİME DÜŞLERİNİ
anlam katarım yaşam proteini ne
yazarım çizerim.
SEN karalar,
silersin, bilemezsin
kekik özgürlüğünün
dağ başlarındaki 
TÜRKÜLERİNİ...

Levent ÖZCAN.

Gün başladım mı
Kulaç atarım kirpiklerimle sana,
kaşlarım en masum zirveleri zor olmayan
keçi izlerinde bir  bir ufacık tepecikler zinciri.
kaf dağında aramam seni,
en uzağın bana her sabah döndüğün sokağın köşe başı,
Kalem gibidir kaşlarım,
bazen sevinçli bazen öfkeli..
 seni yazarlar alnımın altındaki aklıma.
Cebimde azda olsa allı morlu paralarla,
sana bir sabahı zengin etmek derdimdi.
Mesainden önce  içtiğin bir fincan çayın
Ve yediğin simitin kırıntılarında .
Senin oturduğun  yere oturmak içimdeki huzurun en güzeli,
seni çok sevdim.
senin dirseklerini yasladığın masaya bakarak,
nice şiirler hayal ederdim.
Şiirlerin ruhunda sen senin bilincinde şiirlerim olsun 
çok istedim.
Ben avere dilinde kalem ,yüreğinde sana ait nice özlemlerle
kelime yakarışlarımla.
Senin  bilgendim
seni senden çok tanıyan.
senin filozofundum eski yunan düşünceleriyle atina sokaklarını 
çıldırtan.
seni ben çok hayal etmişim..
dünden bu güne
gözlerin gözlerimdir 
bakamadığım 
sesin sesimdir 
duyamadığın.
sevdiğin her şeyin benle ilgili olmasını isterdim.
çok yazıktır bana ,
ben senleyim,
ben senin için fark değildim
Akşam yazdım yine şiir
karnım ortalama yarı aç yarı tok.
ama yarın sabah  yine
günüm senle doyacak...
O sokağın köşe başı 
benim sana sevda çiçeklerimi ektiğim
tarlam olacak.

Levent ÖZCAN.

Yaktığın yer kadar
canım yanar.
benim atmosferimi ancak ve ancak dumanınla kirletirsin.
sağda solda  2 akciğerim var.
dumanınla öksürtsen ne yazar.
ben yıllardır sigara içerim.
ciğerin 5 para etmez diyemezsin bana.
benim solum yangın yeri zaten.
devrimci kalemim var benim,
her manzara bende bembeyaz sayfa.
yazıp dururum yılarcasına.
ve hiç bir güzelliği hiç ama hiç kirletmiş değilim.
bilakis her kadın güzeldir.
Ben senin yüreğini hatırla temizlemiştim.
benim yaşadıklarım
şiirlerim.
Yana senin neyin var?
iki kelimenle  yaklaşsana bana.
Kaç sahneye sığdırıyorsun,
kaç role aç 
SENİN 
kişiliğin?
Bir gün prometeusun ateşi
diğer gün mangalda kül izisin.
neyse ben seni yazdım 
şiir ,şiir..
ben seni ezberledim 
GÜZELİM...

Levent ÖZCAN.

İtiraf

Gözlerin kadar büyüktü,
içimdeki sana bakışlarım.
nefes alışverişlerin gibiydi
yaşama tutunuşlarım.
Erkek olmayı bana sen öğrettin.
Ve adam olmayı da.

sus pus gecemi aydınlatan
sigaraların yanık türküleri 
bulut açıklığında 
burnumda tütüyor.

kadın aşkının sorgusundayım
kendime sorguluyorum seni.
Pes ediyorum ,,
ve itiraf ediyorum işkencesiz.
SENİ 
      SEVDİĞİMİ.

Levent ÖZCAN.

PATRONUM

Tek düze adamım ben.
zor uyanırım ben ama,
tam zamanında,
işime giderim.
Az sonra emekçilerim gelir,
en güzel tonda günaydınlarımı iletirim.
Elim cebime gider hemencicik.
Alınterlerini dökmeden
hak edişlerini öderim.
beraberce çalışırız.
ne birimiz bir adım önde
nede bir  diğerimiz  bir adım geride.
bacak bacak üstüne atmak yok bende 
kış aylarında güneşte tembellik
yaz aylarında gölgede serinlemek yok bende.
adam olmamın anlamı , emekçilerimle aynı alınterini dökmekte.
Aynı demlikten çay içeriz.
aynı yemeği yeriz.
kimde sigara yoksa 
aynı paketten otlanırız.
Emekçilerim yorulunca değil,
ben onlar adına yorulur ve sık sık soluklanırız.
Akşam 5'e 10 kala,
santim iş uzamaz,
gram iş yapılmaz
mesai bitimidir,
herkesin işi gücü,çoluğu çocuğu var.
İşin canı cehenneme....
Sabahki insanca ''günaydın'' yerine,
yarın görüşürüz tonuyla ayrılırız.
bedenimin işi gücü bitmiştir.
Tek düze adamım dedim ya,
sahil beni bekler ,
 okaliptüsler bekler 
 yüzeysel kök direnci kumsala azalmış, oldukça kamburu çıkmış iğdecikler de beni gözler.
şimdi düşüncemin mesaisi başlar.
arabamda en sevdiğim insan şarkıları,
karşımda ufuğumun zengini
mavi bir tepsi 
ve 
ben 
düşünür ve düşünürüm.
bugün kaç para kazandığımı değil,
yarın ne kadar kazanacağımı hiç değil.
düşündüğüm ,
DÜŞÜNDÜĞÜM BENİM,
emekçilerim
yazdıklarım ise onlara daha iyi yaşam  sunabilmenin 
hayalleri.
Tek düze adam  olarak şiirimi bitirir,
ve 
Evime giderim.
Yarına devrederim emekçi ve düşünce 
günlerimi.

Levent ÖZCAN.

deniz sarhoş,
benim gibi.
sağa sola yalpa yapıyor.
deniz hovarda
kıyılarla oynaşıyor.
benim gibi.

bulut hüzünlü,
şimşekler gözyaşı,
yıldırımlar öfkeli
benim gibi.
tazecik filizler bahar yangını,
korkuyor öfkenin soğuğundan.

kalem sırdaş yine,
kağıt ise meyhaneci
muhabbet dinliyor yine
bıkmadan usanmadan sadece dinliyor.
anasının gözü
kar ediyor her kelimeden apaçık çok belli.

yürek mülteci değil,
sabit...
sol yanımda öyle yada böyle atıyor
sevdalar göçebe hayaller en işlek kulvar bende.
nice sesler var nice güzellikler
nicedir süregeldiğim sevişmeler.

gün battı batacak.
deniz var
sırdaş var,
meyhaneci var,
beni şımartan duygularım var,
bakalım sabah olunca
kim ilk önce uyanacak.
kim gidecek ,
kim kalacak ....?

Levent ÖZCAN.

BİNLERCE DEVRİM GÜLLERİNE

Yoruldum,,,
DENİZ.
Köreltildi insanca yaşam hevesim....
YUSUF.
Kırıldı kolum kanadım İNAN,,,
HÜSEYİN.
Süngüm soldu susuz kala kalmış gül goncası gibi....
MAHİRİM..
İhanete uğruyorum hala,,,,,
SİNAN CEMGİLİM.

Yıllar geçti ,
 ben sizin kadar ,
GENÇ değilim.
Hayal ettiğiniz,
Devrim bahçenizde 
ayrık ayrık faşizm
Devrim düşüncenizde ,
kapkaranlık ve çepe çevre,
örümcekler,
 ağlar bağladı.
Televizyonlar,futbol , şans oyunları ile
fakir ruhlu,
zengin yaşamı anlatan 
ucuz  diziler bizleri uyuttu.
Faşist teknoloji
okumayı unutturdu.
Bitirdiler 
yarım kalan emanitinizi

sen ölmeseydin 
sen nefes alıyor olsaydın,
torun torbaya karışsaydın,
sen satılsaydın genç yaşında,
direnç kalırmıydı , bu yaşıma kadar 
emek yorgunu yurdumda.

DENİZİM , YUSUFUM, HÜSEYİNİM,
nice devrim gencim.
nefes aldığım sürece sizden çok çok büyüğüm.
onurlu ölümünüzle ben doğdum.
Adım attım Yürüdüm.
GENÇ oldum ,
sizi okudum 
yurdum sevdasına düştüm,
sizin gibi genç değilim 
şimdi.
ama zamane çocuklarından daha 
daha gençsiniz .
Katledildiğiniz dar ağacı doğum mecaranız
düşüncelerinizle eylemleriniz 
unutmayın  tazecik bir fidan 
ilk günkü gibi.
Devretttiğim gen çiçeklerimde..

Levent ÖZCAN.

Sen gelirsin sahile.

Bir masa bir sandalye.

Gözlüklerini çıkarırsın yavaşça

Tavusotu çimi saçların uçuşur en cansız 

deniz fısıltısında.

Bacak bacak üstüne atarsın,

sağ kolunu kaldırır,

işaret parmağın heyecansız kırık ,

bir çay ısmarlarsın,

kendi demine.

ve dalarsın ,

Kahve rengi deri çantandan çıkardığın ,

akıllı telefonuna.

Bir şey paylaşmalıyım diye düşündüğünü bilirim.

kimsenin paylaşmadığı facebookta

sırf çok beğeni almak adına.

Ağır işçisin bu sosyal anlık safsata tanışıklarında.

 yudumlarsın,

telefonunu kapatınca.

Feri kaçmaya yakın güneşe bakarsın,

görsel kovalamacalarda.

Gırtlak hareketinle 

bir yudum çay ve güneş.

işte bu en güzel halin senin.

Oysa bu güzelliklerin benim duygu zirvelerimin ilk adımlarındır ,

soluksuz deli dolu nefeslerin tükenir ,

bana ulaşmak için .

zirveme ulaşmaya çalışırken solar gidersin,

sıcak iklim bahar çiçekleri gibi.

Kendini büyük görme deme bana 

kendi kendine .

ukala , kendini beğenmiş deme bana 

ukalalık değilde asalet zirvedir bende.

Oldukça tependen gözlerim seni  sade düşünce dokunuşumla.

Mesela...

Sen gelmeden önce sahile...

ne masa isterim ne sandalye.

göz çukurlarımı acıtarak 

ben bakarım yeryüzene ve güneşe

Özgün yaşarım hayatı.

KIŞIN GÜNEŞİN HASRETİNİ ÇEKERKEN,

YAZ OLUNCA ONU ASLA TERK EYLEMEM.

Sermayem onurlu devrimci yüreğimdir benim.

Saç sakal bende  özgürlük,

Hiçbir rüzgar faşizminde yalakalanmaz tek bir tüyüm.

Bağdaş kururum  kumsala,

burjuvazilik bir bardaklık çay saltanatım değil hükmüm yok  ezen

günü.

neyse senin gibi kapitalist değilim günü yaşarken geceden korkma ben.

Ne  akıllı telefonum var nede facebook sayfam.

Kucağımda bir ajanda 

parmaklarım arasında kalemim,

şiirler ısmarlarım ,

sol yüreğimle Dimdik onurlu atmosferime.

SEN GÜNÜN BATIM HAZINDA

BEN İSE YENİ DOĞACAK ,

GÜNÜN SANCISINDAYIM.

Benim izlediğim dünya ,

sende ise kendini beğenmişlik yüklü bir gün 

ve gün batımında çay içtim demek için ,

paylaştığın tek perdelik sendeki  anlık saltanatın.

SEN BENDEN HABERSİZSİN,

BEN İSE  SENİN ÇİĞERİNİ ,

 GÜN BATIMINDA HER AKŞAM  EZBERLERİM ,

BU SAHİLDE.

Çayın bitti,

kalk git hadi.....

Benimde şiirim biter,

yeni şiirler yazacağım 

senden sonra ,

boş bıraktığın sandelye ,masa ve batırdığın güneşin,

KARANLIK GECESİNDE....

L.ÖZCAN