Ben yazarım,
çizerim.
SEN karalar,
SİLERSİN.
Ben kendimdeyim,
yeri geldiğinde çobanım
dağların özgürlüğüne yaslanmışım,
SEN kekik nasıl yakarır güneşe asla bilemezsin.
Kuytuluk badi badi çalılıkların kınalı kayalıkların arasında.
nasıl türkü söylediklerini duyamazsın.
oysa ben nice notaları sağarım kulacıklarıma .
Sen ince topuklarınla kaldırımları yakarsın.
ben  uzanırım şehirlere,
varoş insanların yüzünü aydınlatırım.
Sen seçicisin her gün kırmızı rujunla,
giydiğin likralı elbiselerle erotizm satarsın.
ben nasırlı ellerimle avlarım açlığı ,
kahrederim yoksulluğu.
Sen sensin 
ben ise ben,
ben yaşarım KELİME DÜŞLERİNİ
anlam katarım yaşam proteini ne
yazarım çizerim.
SEN karalar,
silersin, bilemezsin
kekik özgürlüğünün
dağ başlarındaki 
TÜRKÜLERİNİ...

Levent ÖZCAN.