Kağıt açık,,,,
Alnımda kelimelerin dansı...
Yaşam tablomun çerçevesi plastik ahşap , kaypak insan motifli.
Ağır hasta zaman , kollarımda saniye saniye yaşama küsmekte.
Kalemim iç çekişmeli cümleler hırçın ifadeler anarşist .
Hareket çekiyor geçmişimdeki karalama yaşanmışlıklara.
Küresel sevdaları dayatıyor , can yongası sıcak cep arsızı kağıtlara.
Çocuk heyecanı yüreğim ,ter içinde kabuslarım.
Yutkunduruyorum onurumu, vitrin modası karaterlerden aşırıyorum.
Adamlığın formatı. kişiliğin güncellemesi mi olur be?
Virüs bulaşığı yaşam yazılımları neden sunulmuştur çoğu insanlara ?
Neden defolu satar bir butikçi?
Neden domatesler eziktir tezgahın ardında ?
Neden yıldızlar takılmıştır otellere?
Neden bir rakamı bazen seçkinlik çoğu zaman hiçliktir ?
Neden yeri geldiğinde aldatan , yeri geldiğinde bile bile aldatılanız yaşam gerçeğinde
Ve nedenleri çoğaltabiliriz katar katar , sınıf sınıf banliyö vagonları ardında..
Yaşam sınırı belli doğarken hissetmesiz dayatırız ağlamayı farkındılığa varmadan.
Oksijeni ayıklarmıyız en olmadık birçok mikrop istilasından..
İlk nefes sarhoş bilinçsiz, son nefes korkunç efsunmudur?
Sıfır insan , çarpı , bir insan , eşetiir , neden 2 insan etmez?
Niçin sıfır yutandır?
Bu cevapları ah bir bulsam ..............
Levent ÖZCAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder