Yalnızlığın ayak sesleri geliyor,
ardımdan.
İnsanların içindeyim boğucu bir kalabalık.
Aniden düşüyor yüzüm kaldırımlara
anlamadan.
İşte bu ortamda bile,
İşte kalabalık çözeltisinde bile,
Sessizliğimle dibe çökenlerdenim.
2 yorum:
güzel şiir ,bir o kadarda hüzün kapiı...ağzına sağlık:))
hüzünlüyüm çünkü..
Yorum Gönder