Gün(dem)...

Günümü yarıladım.

Uyku gözlerimden

Güneş süpürmüş kabus kalıntılarımı,

Sımsıcak eliyle okşuyor yüzümü.

Huzurluyum içten içten...

Telefonlarım da kapanmış,

Azcık öte kaçmışım metalik seslerinden.

Huzurluyum, mutluyum...

Çünkü

Çevremi güneş,

Günümü de ben aydınlatmış olacağım.

Arpa suyuna fazla meyilliyim biliyorum,

Tütünün de hatırı sayılır derecesinde...

Şu anda sildim hepsini beynimden,

Tek hedefim sonsuz mutluluğum.

Çıktım evimin büyük avlusuna,

Dikili Körfezi'nin mavisi

Yine en güzel manzarayı almış kucağına

Karadağ'ın zirveleriyle oynaşmakta...

Bahçemde günü kadehliyor

Sardunyalar, begonviller, polyanta gülleri,

Bu enfes tablo karşısında...

Bir kesitti bu günün bir saatinden,

Dizelemek yaşamın en mutlu enfesliklerini,

Daha çok mutluluk güzellik var yazılmaya değer

Doğduğum ve de yaşadığım bu ANCONOZ'da...