bir tarla 
ömrümü devşirdiğim
ey en güzel sevda
her sabah kalkarım ben sol yanımla
rengarenk binlerce çiçek  açtırırım 
gözlerinden doğan, senin sımsıcak doğanda
profilden saten duvarlardadır bakışın
ben ensenin sol yanından
nice denizler ufuklar görürüm
masmavinin saydam derinliklerinde

sen  yüreğinle hektar hektar tarlasın
benim için.
her hecem sende çimlenir
her kelimemde bir bir adam oluşum sende
bir mısradır anlamın 
kuvvettin solmasın
 bitmesin en güzel enerjin
seni sana en deger verenim.
sabır et be bahar devrimcim

levent özacan

nasıl başlanır ki 

bu durumda şiire..

bir uçurtmanın ipinden boşalması gibi

duygularım, yalpa yalpa kafa atıyor bulutlara.

avuç içi nasırlarımla tutunamıyorum 

okyanusların atası, gökyüzüne

takatim kalmadı inan bir kayada parçalanmaya.

her ne iklim varsa gökyüzünde nefes alan

kuşçukların kanatlarında ben ölmeliyim.

yüreğimin sızısı parmak uçlarımda.

ne kafiye ne uyak derdim benim.

beni ve seni yazmaya korkmuyorum inan.

hece ölçüsünden korkmam

gerekirse  kelimelerimi sınırlar ,

yinede seni yazarım

 ve seni yazar gözlerim.
sırt üstü uzandığım odamın 
tavanının beyazına.
sen şiirin en güzel anlamısın.
sen kelimelerimin düşlerisin
bir hece dokunsana bana.

Levent ÖZCAN

öyle bir kadın ki

yarın toprağa girsek 

biliyorum

bu gidişimizin adı ebediyet 

öyle yeşile  katarım ki toprağı

ve beni gömmesinler gölgeye

ve her hangi bir ağaç dikmesinler başucuma

güneşte yansın kemiklerim

yaksın ki  güneş 

yandığım kadar  ona

rengarenk binlerce şiir çiçekleri açtırabileyim.

iyi çocuklardık biz 
çamurdan evler yapardık
tütün sıralarında 
hayaller döşerdik odalarına
bacalarından 
tütün zifti tüterdi kıvrıla kıvrıla.
sigaraya meğilimiz işte o zamanlardan.

tespih çeker gibi
minicik ellerimiz zeytin toplardı
avuç avuç doldururdu sepetleri
tepemizde cıvıl cıvıl sığırcık kuşları
ama çok üşürdük şubatın ayazında
yine de iyi çocuklardık be biz

süs balıkları kefal yavruları kovalardık
mavinin kirpiklerinde
azmak ağızları hep bizimdi de
ufuklar  hep teknelerindi
yine iyi çocuklardık biz 
hayallerimiz öyle masumduki 
hiç batmazdı comların derinliklerine

kalem tutuk 
cümle okuduk
insan olmayı öğrendik
mini mini kuşları doyurduk
biz iyi çocuklardık 
kokulu silgilerimizle hep kötüyü sildik

iyi çocuklardık biz.
tütün gördük,zeytin gördük,pamuk ve deniz gördük
yaşlarımızın baharında 
papatya tarlalarında bir tek papatyayı sevdik
aşkın emeğin onurun biz en sağlam devrimcisiydik.

Levent ÖZCAN

Günaydınnnn.
Seni sevmenin adını koydum ben..
Güne başlamanın
en güzel aydınlığısın.
ve yaşadığın anda oldukça uzağında  yaşladığınım.
günleri neden işkenceleştirelim ki
varsın çentik çentik işlesinler
yüz hatlarımıza saniyelerin dakikaların
anı çiziktiriversinler.
her geçen gün ruhunun bir tadı var
güne başlamanın
nefes alabiliyor olmanın hazı var.
dolu dolu dağlar kadar  kocaman mutluluk yaşamak
seninle güzel.