ÇOCUKLUK...

Ben ki hep böyleyim,
çocukken evet çocukken aklıma geliyor
bodoslama koşarken,
okuldan çıktıktan sonra
çantayı, önlüğü bir tarafa fırlatıp
Ve koşup
bıraktığımda sağ ayağımla
bir plastik topun yanağında coşkunluğumu
ve küçük bedenimin
ıslattığı fanilamın terine
bağlamıştım mutluluğumu.

Benim hiç ama hiç bisikletim olmadı mesela.
Sürmeyi bile, bir bisikletin hayali ile öğrendim.
Ondardır araba kullanmaktaki ürkekliğim.
hiç ama hiç araba hayal etmedim.
Pedal çevirmek
zincirin gres yağına bulanarak,
gezmek ve hatta,
iki teker üstünde
uçmak isterdim.
olmadı, olamadı.
Atlarımız vardı ama ah,
babam bana bisiklet almadı,
alamadı.
Toprak oldu,
toprak olduğu yerde bile,
can verdi birçok canlı yeşile.

Bir plastik top almıştı,
hasat dönüşü,
Çardaktan köye göçtüğümüzde
krem rengin üzerine siyah çizgili, ekvator ekvator.
Evimizin bir odası,
hep ama hep tütün kokardı.
Her yazın
......terinin
......sıcağının
..........akrebinin
..............yılanının
.....................YORGUNLUĞUNUN of of,
MÜCADELESİNE inat.
........
Paraya dönmesi için,
evin hep bir odası, hep bir odası ama hep hep
TÜTÜN kokardı.
Gelecek ekose takım elbiseli,
mis kokulu adamın vereceği en iyi fiyattı amaç.
İşte o plastik topu,
boyları boyumdan uzun,
küp şeklinde ve küp ağırlığında,
tütün balyaları arasına saklar,
beton zemin üzerine düşme pahasına onunla oynardım.
BİR DİKENİN SOLDURMASINI İSTEMEZDİM,
PATLAMASINDAN ÇOK AMA ÇOK KORKARDIM,
S E V İ N C İ M İ N...
evimizin büyük avlusunda.

Bisikletim olmadı,
olsaydı çürümüştü şimdi.
zaten babam,
........ babam, babam da ölmüştü.
ancak o üzerine bindiğim atlar,
satılan atların yavruları hayattaymış.
3 NESİL GETİRMİŞ ÇOCUKLUĞUMU BANA.
Bir zeytin ağacı altında,
karşımda  yeşilin en yeşili,
ve de mavinin en güzel tadına yaslanmışken,
yanımda beliren  ve atları çeken yaşlı adam,
bu sizin atların yavrusu dedi...........................
Anladım ki verilmesi gereken değer, eşyaya değil,
...........canlıya.........
 ve de canlıyı canlı olma başlangıcını sağlayan kişiyeymiş,(BABAM)
İSYANIMI KATLAYIP GÖMDÜM VE
AĞLADIM...
L.ÖZCAN