SABAH VE ÇAY

Bu sabah,
Çayın demi ağır.
Yaz yağmuru sesinde,
Mis gibi toprak kokusu var.
Güneş cilveli kirpik kirpik.
Duygu yüklü bulutların ardından,
Bana göz atıyor.
Tatlı bir serinlik ise,
Kış aylarının sözlüsü sanki.

Biliyormusun ?
Kalem kurşun..
Patalojik ağır tahlilde,kelimeler.
Yazıyorum,habire yazıyorum..
Hiç ölmeyecek gibi.
Daha doğrusu sen sen yazdırıyorsun.
.
Göz gezdirmelisin.
Göz ucuyla da olsa bakmalısın yazdıklarıma.
Ama tepeden aşağıya,
Tanrı gibi.
Göz ucuyla da olsa bakmalısın yazdıklarıma
Ama aşağıdan yukarıya.
Avuç açmış dua yakaraşı gibi.
Her şiir bende ayrı bir şehir.
Her yazdıgım ayrı ayrı birer memlekettir.
Korku,
Mutluluk,
Direnme,
İsyan ,
Aşk,
Özgürlük,
Umut.
Her okuyup anladığında,
Senle duygu yüklü sohpet etmektir.
Şiir şiir şiirlerce.
İşte bu en güzel şey...
Uyaklandığıma bakma sen,
Alt alta duygu sonlarımda.
İki yakası bir araya gelmeyen yurdum gibi,
Belki.
Savruk siyaset hissettirdiklerim.
Ama inancım gibi.
Devrimciliğim gibi.
Herşeyin üstünde.
Tek yüreķ,tek yumruk
Sana karşı HİSSETTİKLERİM.
Levent ÖZCAN.