ATATÜRK

Sahil şehrinde doğdu

Reis olmadı !

Akdenize nazır Afrika, Dernesi Tobruk'u

Reis olmadı !

Filistin'i Sinas'ı İngiliz oyunu.

Reis olmadı !

Kuş bakışı Conkbayır'ı Saroz'u

Reis olmadı !

Karadeniz'e açıldı Vatan borcu

Reis olmadı !

Dolaştı Sivas'ı Erzurum'u

Korumalı(!) Reis olmadı !

Ankara'da kurdu orduyu

Reis olmadı !

Sökün etti kurtardı Anadoluyu

Reis olmadı !

Ege denizini düşmanla doldurdu

Reis olmadı !

Takan varsa 2-3 tayfa dümen suyu

Reis olmak en kolayı !

O ise Cumhuriyeti kurdu.

Yüyılların Şanlı Lideri oldu.

Levent ÖZCAN

NEDEN BÖYLEYİZ

 

Neden patatesler
Sarı renkli
Neden  soğanlar 
Kırmızı renkli çuvaldadır.
Neden Pazarda domates satan
Kırmızı renkli
Neden Pazarda salatalık-yeşillik satan
Yeşil renkli şemsiye açar.
Hıyarlık bizde mi
Keriz-kereviz
Ayva-mayva
Turp gibi turup
 hepsini yeriz
21 nci yüzyılda işte

hep keklendiklerimiz.

LEVENT ÖZCAN

MİNNETLE

onların!
çivileri yoktu
nalları yoktu
atları yoktu
yiğit miydiler? 
yiğittiler...
yine de vatan kurtardılar.
çoğu yalınayaktılar...!

LEVENT ÖZCAN

Teşbih

 Dürüstlük
denizdir
Vicdan fırtına
gerçekler ise
dalga.
sürekli kamçılar denizi 
fırtına
dellenir deniz
dalgalanır.
kocaman abidesel 
kaya gibi yalanlar
gerçeklerin dalgasında
bir gün olur 
çakıl 
ertesi gün ufalanır
zerrelerce kum olur..
Dürüstlüğün dibinde kaybolur.

LEVENT ÖZCAN

Geçmiş Ola . Babama

 Sevgili geçmiş
Satırlarıma başlamadan önce
Büyüklerin ellerinden öpemiyorum..! 
Elini veren kolunu kaptırır dönemindeyiz...
Küçüklerin gözlerinden de öpemiyorum...!
Sabi sübyancı sapıklar, yüzünden...
Hala, amca teyze hal hatır soramıyorum..!
Hepsi hikaye de canlı.!?
Ancak WhatsApp ta hepsi çevrimdışı...
Köyümü soramıyorum..!
Deniz kıyılarında zenginlerin tel örgüleri...
Zeytinliklerin yerinde  beton yığınları...
Dağlarında keçiler kuzular yerine
Dev gibi dönen rüzgar gülleri...
Sığırcık kuşları yok!
Leylekler yok!
Arılar yok!
Kekik yok!
Bu mektubu sana göndersem, 
Eline ulaşır mı bilemem..!
Postacıların elinde tebligat haciz evrakı çok mu  çok...
Her nasıl olursa da olsun yine de.
Sen yıllar önce yetirdiğimin 
Babamın ellerinden hürmetle öptüğümü söyle...!
Levent ÖZCAN

KUYRUK

 

hani diyorlar ya

eskiden:
tüp kuyrukları
yağ kuyrukları
şeker kuyrukları
gaz kuyrukları
vardı diyorlar.
O zamanda
piyasaya arzı mal, az 
ederinin üstünde olmasına rağmen fiyatı
insanların cebinde parası vardı demek ki
sıraya girmişler.
şimdiler de 
tüp 
yağ
şeker
gaz
çoğu ithal var mı var.
kuyruklar ise dünden daha da çok.
bu kuyruklar çaresizlik:
20 kuruşa ucuz ekmek kuyruğu
2 liraya  ucuz yağ kuyruğu

60 kuruşa ucuz şeker kuyruğu.
bu kuyruklar fakirliğin fukaralığın kuyruğu.
Bir şeyle övüneceksen
Her şey dahil süper yıldızlı otellerin
lobilerinde tatil için sıraya girmiş.
işçilerin emekçilerin iç geçirmiş
emekli dul ve yetimlerinin
oluşturduğu kuyruklarla böbürlen.

 Levent Özcan

CUMHURİYET

 Selanikte başladı türkümüz...
Bitsin diye çok beklersiniz siz..
Bunun  KITALARI var
Bunun NAKARATI var...
Oysa ki biz....
Daha biz ilk satırdayız....

Karmaşa

Aç tarih kitaplarına bak
Yunanı denize dökenin
Osmanlı ordusu değil
Anadolu insanlarının oluşturduğu
Yüce Türk ordusu olduğunu
anlayacaksın.

kıskanılmak

 isviçre de
kakao yok
fındık yok
çikola
ta satar.

israil de 
toprak yok
gübre satar
tohum satar

belçika da
maden yok
pırlanta satar

hollanda da
iklim yok
çiçek satar

almanya da 
petrol yok
araba satar

hint fakirinde
para yok
uzaya çıkar

küba da
kapitalizm yok
sağlık sunar

Amerikada ingiltere de
her şey var ama
habire ülke sofralarından
ekmek çalar.

bizde her şey var
amma:!?
herşeyi dışardan alırız
yan gelip yatarız.
tabii bizi kıskanırlar

Levent ÖZCAN

KOMİSYONCU

 hani diyorsun ya rüstem abi sen

ben yurdun her iline ulaşırım.

ve hatta yabancı şehirlere.

sen anadolu bozkırında

dolandın mı

karış karış

soluklandın mı sakaryanın 

kıyısında

sen misal rüstem abi

karadenize paralel

uçarcasına  serçe kanatları hızında

samsun kastamonu amasya sivası erzurumuydu

ve bulundun mu

umut dolu ankara da

sen ki rüstem abi hep gürlersin ya

sen oraya o buraya 

sen in o binsin

o gitsin bu gelsin

sen hiç  rüstem abi söyle 

sen hiç bulundun mu çanakkale içinde

ve rüstem abi sen kıvrıla kıvrıla

ama hiç debi kaybetmeden bir çırpıda

kütahya afyon uşak manisa aşıp

mendereslere  gedizlere karışıp

izmire ulaştın mı

poyrazı kovalayıp

imbatı karşıladın mı

abi sen kordonda

sen bir bakıma diyorsun ya

ben beslerim

ben giydiririm

ben içiririm 

böbürleniyorsun
ya 

her konuşmanda

ileri geri

sen elinde telefonuyla

lider nakliyatta 

komisyoncusun be abi

Levent ÖZCAN

EGE DENİZİ DAİMA HAZIR

 

ÇEVRE

 

Gerçek yaşanmış bir Kahramanlık Hikayesi.

 

Zaman Kuvayı milliye ve kurtuluş savaşının başladığı yıllardır. 

Olayın yaşandığı yer ise Günümüzde İzmir'e bağlı olan Dikili ilçesidir.

O zamanlar Bergama'ya bağlı, kuzeyinde Ayvalık ilçesi, doğusunda Bergama, batı ve güneyinde Ege denizi ile sınırlandırılmış bir liman ve sahil kasabasıydı Dikili.

Dikiliye ve köylerine, antik dönemden bu yana geriye dönüp bakarsak, tarihi kalıntılar ve tarihi kültür adına pek bir şey bulamayız.

Oysa ki 30 km içeride Tarihe çeşitli alanlarda imza atmış kişilerin yaşadığı, başta Dünyanın en dik Tiyatrosunun bulunduğu çeşitli muazzam antik döneme ait yapıların günümüze kadar heybetinden hiçbir şey  kaybetmediği , çalınan Zeus Sunağı ile Bergama Krallığının yanında Dikili'nin bu konularda adının geçmemesi oldukça düşündürücüdür.

Antik döneme ait kaynaklarda  adı Aterneus olarak geçen Dikili, bu ismini  Osmanlının fermanı ile  çevresine dikilen zeytin ağaçlarından dolayı önceleri " Dikmelik"   olarak adlandırılmış. Daha sonrada Dikili adına  evrilip günümüze kadar gelmiştir.

Yakın zamanın izlerinden ve çoğu kişinin bilmediği bir çok kahramanlıkların yaşandığı Dikili de gerçek yaşanmış bir olaya bırakalım şimdi satırlarımızı.

Kuvva-i Milliye yıllarıdır.

Hasan Tahsin'in Kordonda düşmana ilk kurşunu sıkmasının üzerinden geçeli nerede ise iki yıl olmuştur. 

Sakarya ırmağının doğusuna çekilip mevzilenen kurtuluş ordusu ile karşısında toplarını  hiç susturmayan top seslerinin dahi Ankara'dan duyulduğu Yunan ordusunun Ankara'yı almak için yapacağı son hamle anlarıdır.

Diğer kıyı Ege kentlerinde olduğu gibi Dikili de de Rum azınlık çoğalmaktaydı. Dikili'nin liman kenti olması dolayısıyla karşı ada Midilli'den asker, askeri malzeme sevkiyatı oldukça yoğundur.

Bunun yanında, bereketli Dikili toprağında yetişen tütün, pamuk, zeytin ve özellikle boya yapımında kullanılan meşe palamudu pelitleri Dikili limanından dünyaya açılmaktadır..

Yine diğer işgal kentleri ve kasabalarında olduğu gibi yerli halk çaresiz suskun üzgün sonlarının ne olacağından endişelidirler.

Ayvalık'ta Yunana direnen Ali Çetinkaya ve Mustafa Kemal adları Dikili de de çoğu insanın gizliden gizliye  son umutları ve en son çareleridir.

Bir tarafta Sarayın Yunana direnmeyin fermanı, bir tarafta Yunan işgali ve yıllarca dost yaşadıkları Rumların şımarıkça azgınlıkları, dağ başlarında direnen efeler ve  Ankara da Mustafa Kemal komutasında savunmada bekleyen yokluklar içinde bir ordu.

Kasaba ahalisi bu  dörtlemede köşelerden köşeye savrulmaktadır. Kilise çanlarının ezan sesini susturduğu, haçlı mavi beyaz çubuklu bayrakların dalgalandığı bir dönemdir Dikilide.

Balkanlarda topraklar tek tek kaybedilmiş, Ege adaları elden çıkmış, Bu son yaşananları İstanbul'da  İngiliz savaş gemilerinden  saraya çevrilmiş topların ucunda izleyen sarayın  çaresizlik içinde olduğu haberleri ise tüm yurtta olduğu gibi peşi sıra Dikiliye de gelmektedir.

Dikili de bu durumu içine sindiremeyen, hazmedemeyen insanlarda vardır. Bunlardan birisi de Arap Said'dir.

Limanda balıkçılık yapar. 

Dikilide konuşlu Yunan garnizon komutanın izin verdiği deniz üzeri mesafelere akşamları ağını atar sabahta balık hasadı yapar  çektiği ağlardan.

Güleç ve şakacıdır. Her gülüşünde inci gibi  bembeyaz  dişleri, zeytin siyahı teniyle tamamen tezattır. "Aslen nerelisin" diye sorulduğunda; "Ataları Afrika'dan kaldırmışlar, Mısır'a köle olarak satmışlar, oradan da dedeler buralara gelmiş" der. Bu yüzden ona limanda balıkçılar "Arap" lakabını takmışlardır.

Arap Said gündüzleri  zeytin siyahı teninden dolayı deniz üstünde olsun limanda olsun diğer insanlardan çok daha fazla  fark edilir. Özgürlüğünün ilk ve son adresi olan bu limanda bulunmaktan oldukça mutludur oysa. Köle değildir mesela renginden ırkından dolayı asla kimse onu dışlamaz. Kendinden eziklik duymaz "insanım" der  "gerekirse hamallık bile yaparım" der. "Yeter ki burada yaşayıp öleyim" der geçer.

İlk kurşunun sıkıldığı günden bu yana Dikili; Ayvalık gibi tamamen Yunanlıların elindedir. Bunların yanında Bergama  ise daha direnir Yunana. Kimi zaman Yunan'ın işgaline uğrar Bergama kimi zaman Kozak yaylasında Ali Çetinkaya önderliğinde Efeler ve Kuvva-i Milliye'ye katılmış milis kuvvetler tarafından kurtulur Bergama! Ancak Her Yunan kuvvetlerinin Bergama'ya girişinde halk katledilir.

Alnında ki zeytin siyahı teninde kölelik kara yazısını siler atar Arap Said. Mustafa Kemal'i oda duymuştur. Köle olarak doğmuş kaderine bu en son boyunduruğu olan, Dikili'nin Yunanlılar tarafından işgal edilişini asla içine sindiremez. Elbet Türk değildir. Ancak köleliğin içinden gelen biri olarak  genlerine yer edinmiş özgürlük  baskısına dayanamaz. Tüm gününü geçirdiği. Dikili limanında Yunan askerlerinin ayak seslerini kırbaç gibi bedeninde hissederek çok acı duymaktadır. Limanda ki çoğu balıkçıların aksine Mustafa Kemal'e Yunan toplarının Ankara'dan duyulduğu çaresizlik anların da dahi  çokça inanmıştır.

Ve kararını verir. Kozak yaylasında direnen Efelerin milis kuvvetlerinin yanına gitmeyi aklına koyar. Ağlarını, denize acı türküler eşliğinde serdiği bir akşam üstünün gecesinde, 

40 Kilometre yol alır. 

Yol boyunca bir kaç Rum çete devriyesini  iki adım yanından geçmelerine rağmen simsiyah teni ile karanlığa kamufle olup atlatır.

Varır Bergama'nın Kozak yaylasına.

 

Dur çekilir bir yamaçta. Karanlık zifirdir. 

Yere yatar.

 "Ben tek kişiyim yere kapaklandım, silahım yok adım Said Dikilidenim bana Arap Said derler" 

 "sesime gelin bulun beni "der.  

Bulurlar Arap Said'i gözlerini bağlarlar. 

Milislerin konuşlandığı bir koruya götürürler. 

Balıkçı olduğunu, limana rahat girip çıktığını,, askeri bilgiler verebileceğine söyler.

Afrika'dan Mısır'a, Mısır'dan Dikili'ye geliş serüvenini anlatır Said.

Köle olmanın ezikliğini anlatır Said.

Dikilide ki özgürlüğünü anlatır Said.

"Ben tenimden dolayı köleydim ama  anladım ki şuan  işgal anlarında köle edilmek için ten renginin de bir önemi yokmuş" der milis kuvvetlerinin başına.

Bu konuşmalarıyla Milislere güven verir  Said. Milis kuvvetlerinin başı Yunanlıların çok önemli hareketliliklerini bildirmesi konusunda Said ile anlaşırlar. Düşmanın Askeri sevkiyatlarını yaptığı Bergama'ya en yakın Liman da Dikili'dir zaten.

Haftanın 2-3 günü Dikili Limanından kuş uçsa, limana kuş konsa, Said o gece katar kendini Kozak Yaylasına düşmandan haber verir. Ve gerekirse elinde silah düşmana zarar vermek için baskınlara da katılır,,,,, efeler safında.

Gündüzleri Limanda balıkçılar sorar "Dün gece neredeydin Said" diye. O inci dişleri ile sırıtarak ben gündüzleri çok göze batarım da geceleri zifirimdir göze batmam nede olsa Arap'ım der güler geçer.

Arap Said tekrarlanan sıklıklarla  karanlık bastıktan sonra  40 kilometre ötesinde ki Bergama'nın Kozak Yaylasına çıkar aynı gece  yorgunluk nedir bilmeden kırk kilometre teperek gerisin geriye Dikili'ye döner.

Bir süre bu geceleri üstlendiği haber iletme görevini  yoğun bir şekilde yerine getirir. 

Ancak Dikili de bulunan Yunan Garnizon komutanı her bir hareketlerinin milis kuvvetlerince  önceden biliniyor Bergama yada civar yerlere gönderilen cephane konvoylarının her defasında  pusuya düşüyor olmasından dolayı işkillenir. 

"Kim bizden haber vere ki dağ başlarında ki eşkıyaya" diye düşünüp durur.

Gizli gizli araştırırlar. 

Halk arasına muhbirler sokarlar.

Sonunda Garnizonun hareketleri hakkında Kozak  yaylasına bilgi veren 

bu kişinin limanda balıkçılık yapan Arap Said olduğunu anlarlar.

Kozak Yaylasından döndüğü gecenin sabahı kayığına tam binecekken Yunan askerleri tarafından yakalanır Said. Garnizona götürülür. Türlü  dayaklar türlü işkenceler görür Arap Said. Bergama direnişine katılan Efelerden, Milis kuvvetlerinden ve de nerede oldukları konusunda tek bir kelime dahi etmez .Kurtuluşa inanmıştır Said. Dikili de zeytin siyahı alnına yazılmış kara talihine karşı çıkmış, genlerinde ki özgürlük haykırışları ile bu yola girerken Said kanı pahasına canı pahasına.  "Ser veririm sır vermem" diye kendine yeminler etmiştir.

Hiç bir bilgi alamayan Yunan Garnizon komutanı, bedeni dayaktan işkenceden  lime lime olmuş Arap Said'in dünyada belki de işkencenin tek örneği olan insanlık dışı uygulamasıyla ayaklarına nal çaktırtır! ve boynunu bir tasmalatır.

 

Ayakları  kolları zincirli olduğu halde bir kurbanlık koç gibi zincirli tasmasından çekerek Dikili sokaklarında dolaştırılır Arap Said.

Her geçtiği sokağın granit taşlı yollarında nal sesi , yerde sürünen zincir sesi ile Arap Said'in gırtlağından çıkan acı dolu hırıltıları yankılanır, Dikilinin sokaklarında.

Bu manzara karşısında  Öylece  dona kalmıştır kasaba ahalisi.

Her yürütülen  yol üzerinde Arap Said'in kanlı nal ayak izleri gittikçe soluklaşır.

Şuan da bile insanların  su alıp çay demlediği sülüklü çeşmenin başına gelindiğinde bir yudum su dahi içemeden  İNANDIĞI ANADOLUNUN KURTULUŞU ADINA ihanet kelimeleri  yerine,  son nefesini bu uğurda verir "

Bir yazıda bir konuşmada yada bir şarkıda Ölürüm sana kurban olurum  ben sana diyenleri duyunca yada okuyunca. Hemen ARAP SAİD gelir aklıma.

Kurbanlık böyle bir şeydir işte.

Ruhun Şad olsun DİKİLİLİ  NALLI ARAP SAİD.

Levent Özcan

DUYARSIZ DOĞA VE ONUN TEPKİSİZ TOPLUMUNA BİR ŞİİR

 Çam 

  direnmiyorsa

    iğne yapraklarıyla

      kozalaklarını 

       fırlatmıyorsa

         maden projesi çizen mühendisin başına

Arı

 vız vızıldamıyorsa

   iğnesini 

    saplamıyorsa 

     elinde hızar 

      bir bir ağaç devirenin münasip bir tarafına

Şahan

 umursamıyorsa

   göğün zirvesinden

    pike yapıp pençe gaga

     dalmıyorsa

       kayaları dinamitleyenin kafasına

 

Sincap

  tez kaçmışsa

   fare ile işbirliği yapıp

    kemirmiyorsa

     hidrolik yağ borusunu

      zayiat verdirmiyorsa hafriyat kamyonuna

Karınca

 endişelenmiyorsa

  yuva yapamayacağından

   kolonileşip saldırmıyorsa

    toprağı delik deşik edenlerin

     erzak deposuna

Tilki

  bir köşede

   plan yapmayıp

    tufaya düşürmüyorsa

      kurnazlaşmıyorsa

       kepçesi toprak dolu iş makinesini kullanana

sürünen yılan

zıplayan tavşan

renk cümbüşü kelebek

rengarenk sıklamen

suda alabalık

ve diğerleri

gamsızlarsa baykuş gibi

sönen her bir ocak gibi

tek tek susuyorsa ağustos böcekleri

insan olmadıkları içindir

oysa ki biz insanlar

öyle miyiz

cennet vatan uğruna

bir karış toprak için 

canımızı seve seve vermez miyiz

şu doğayı oluşturan canlılar

az biraz bize bakıp çokça utansınlar

Levent ÖZCAN

İSİMSİZ EFE DESTANI

Kozak yaylasıdır.

Çam ağaçları

Çam fıstıkları

Şelaleler

Ballar arılar.

Keçi koyun çıngırakları.

___/

Kuzeyimde Ayvalık 

Batımda Dikili.

Güneyimde Çandarlı.

Ta ileriler de Şakran Aliağa...

Denize girintili çıkıntılı uzanmış durumdalar.

Denizin öteberisinde Midilli adası...

Adanın tam Güney boğaz karşısında Karaburun.

___/

Çam yaprakları huşu içinde rüzgara ara ara senfoni veriyor.

Okuduğum bir kitabın 2 sayfasında geçen olaydan etkilenip koşup gelmiştim Bergama Kozak yaylasına.

Öyle etkilendim ki o kitaptan, 40 Kilometrelik Dikili-Bergama arası yolda geçmişi yaşıyor gibiydim.

___/

Geçmişi çarpıtabilirsiniz!

Tarihi işinize geldiği gibi yazabilirsiniz!

Aslında geçmişe şahit olan Asırlık ağaçlardır!

Aslında en sadık tanıklar, kendi mecrasında kıvrıla kıvrıla akan ırmaklardır derelerdir, çağlayanlardır.

Dağlardır, kocaman kocaman kayalardır. Yüzyıllardır, bitmek bilmeyen yıllık devinimleriyle yeşeren çayırlar, kır çiçekleridir.

Bunları yok ederseniz bırakın tarihi kendimizi yok ederiz. Aç kalan ahtapotun kendi ayaklarını yemesi gibi!

___/

Bir gözüm renkli.

Bir gözüm siyah beyaz.

Yol boyunca kendimi, Bergama'yı işgale giden, Yunan askeri gibi, Rum çete üyesi gibi hissederek siyah beyaz gördüm o işgal dönem geçmişini.

Bazen aslıma döndüm. Doğduğum bu bölgenin o dönemlerde ki halkı gibi eziklik, yetimlik hissettim.

Oysa ki okuduğum iki sayfalık bir tarih için Kozak yaylasına gitmekteydim.

Ve varmıştım. Ege Denizinin Kuzeyine hükmediyordum, Kozak yaylasının en zirvesinden...

___/

Huşu içinde dalgalanan ve senfoniler fısıldayan çam ağacının asırlık gövdesine yaslandım.

Kınalı kayalar çepe çevre, tek yıllık çimenler yemyeşil çakıldan büyük taş motifleri serpiştirilmiş bu kocaman halı satıh üzerinin misafir doğasındaydım..

Dalıp gittim hikayeye...

___/

Pat pat peşi sıra takır takır silah sesleri!

Hemen toparlandım.

Arabamın olduğu yönde 4-5 atlı!

Tüfekler havada !

Dedim "herhalde domuz" süreğindeler !

İçlerinden bir tanesi ayrılıp bana doğru at sürdü!

Ayağa kalktım.

Kefiye sarılmış fes, kartal kanatlı yelek, yakasız gömlek, belde kuşak, potur şort, körüklü çizme !

Elinde tüfek, sırtında saz!

"Yok artık, herhalde ya mesire var yada dizi çekiliyor" dedim!

Ben şaşkınlıkla bakarken bu efe kıyafetli kişiye, o attan inip yularını bıraktı, hayvanın.

Nutkum tutulmadı değil hani.

___/

"Ne ararsın be kızan buralarda" diye sordu.

"Ben buraları severim, arada sırada kaçıp gelirim çam ağaçlarına su başlarına" dedim.

"İyi edersin, nerdensin" diye sordu.

"Dikili'denim" dedim ve "siz hayırdır bu kıyafetler silahlar ,atlar!" diye merakla sordum.

___/

 Yüzünde belirgin çizgeleriyle, kaşları iplik gibi ve çatık, muntazam dolgun bıyıklarıyla kelimeleri anlaşılır ama Ege şivesine çakırkeyif meyilli konuşan bu kişi bağdaş kurup oturdu. Bana da eliyle otur işareti yaptı. Bende karşısına bağdaş kurdum.

"Demek Dikili'densin" 

"Aslında ben Bademli Köyündenim" dedim.

"Bademli" diye düşündü. Tarif ettim köyümü.

"Ha şu yarısı Rum yarısı Yörük olan Anconoz Köyündensin"

"Eskiden öyleydi şimdi Oranın adı Bademli ama Rumlar  yok artık" dedim.

 Elimde ki cep telefonuma bakarak gülümsedi..!

"Siz bu kıyafetlerle hayırdır" dedim.

 Gülümsedi..!

"Tamda ben Kozak efeleriyle bir ilgili olay okumuştum ne tesadüf Efe kıyafetli biriyle karşılaştım" dedim.

  Arabamı gülümseyerek(!) inceleyen yüzü gerildi, kaşları çatıldı.

"Hangi efelermiş onlar de bakiim" diyerek bana döndü.

"Vallaha o okuduğum kitapta efe isimleri yazmıyordu" dedim.

 Kaşları çatık bir şekilde "Hangi olaymış o" diye sordu.

 Nerden bilecek diye içimden geçirirken, " Bergama'da Bir Sarı Kadı varmış zamanında ve o kadı (alaycı bir  gülümse ile "eee" dedi) O kadı işte Dikili ovasında ki köylünün tarlalarını zorla elinden almış ki ve o  zamanında zorla sahibi olduğu  tarlalardan iki parçası da bizimdi. Bir tarlanın adı "Kanlı tarla" idi onu  araştırırken....." derken bana sus işareti yaptı.

"Ben anlatayım sana" dedi.

 Ben hayret içinde kaldım. 

"Buyurun" dedim.

"Biz Kozaktayız kızanlarla, Rum çeteleri kıyıda, köşede, yamaçta kalmış Çepni-Yörük köylerine  baskın  veriyorlardı."

"Biz derken" diye soracakken  gülümsedi(!) sus işaretiyle sustum.

"Sultan Abdülaziz Han Teşkili Vilayet kanunu çıkarmış, Sonrası Abdülhamit Han dönemi. 

 Haberimiz yok, okuma yok bilgi yok. 

 Kanunu okumayı bilen kendine yontuyor. Boşluk ta çok. Gündüz  şehirde ahali olanlar gece dağlarda, başta Rumlar  olmak üzere karışık milletten eşkıyalık yapan çok. Zabitanlar çaresiz. Çare olsalar bile hükümleri adaletsiz."

___/

 (Sanki O günleri yaşamış gibi anlatan bu kişiyi dikkatle dinlemeye devam ediyorum...)

___/

"Duyarız adalarda Balkanlarda isyan vardır. Yunanıdır, Bulgar'ıdır, Sırp'ıdır, Ermeni'sidir isyan eder. Her  isyan haberinde  burada ki kalıntıları ayrı ayrı canlanır ayrı ayrı şımarıklaşır. Ayvalık'tan tut Madra Dağı  oradan gel buraya, Kozak  Yaylası Yağcı bedir  göçerlerine, in aşağıya tee Dikili ovası Yörüklerine, Çepnilere  kadar aman vermezler. Keserler asarlar  soyarlar haraçlanırlar."

 Acı bir gülümseme ile " Zabitan bizi kovalar! bizde bu devşirme çeteleri kovalarız! 

"Haşa biz İstanbul'a karşı durmayız ancak muhbirlik çok! Birinin tarlasında gözün mü var, birinin   makamında gözün mü var at çamur, izi kalsın. Tarlaya da konarsın, makama da! Nicedir geçmişle övünen    kızanlarını nice cenklerde şehit veren ahali, korkmaktan bile korkar durumda. Kadısından tut katibine     kadar devlet işi marifetiyle kanun kanundur diye diye susturulmuş halk, anası tokluk yolunda avlanmış, kara tavuk yavruları gibi aç bil aç sersefil yuvalarında ciyaklamaktadırlar."

 Derin bir nefes aldı ve devam etti.

"Hal böyle iken Dikili Ovasından Üç köylü geldi yamacımıza. Buyur ettik dertlerini dinledik" derken cep  telefonum  çaldı. 

 Sinirden telefonu kayaya çalacaktım! Anında telefonu tamamen kapattım!

 Gülümsedi...

___/

"Şu  kıvrıla kıvrıla akan su var ya, ovaya can verir. Tee burdan denize ulaşana kadar beslediği topraklarda  yetişen  pamuğu, tütünü satın almak için Rejisidir, Tüccarıdır bin takla atarlar. İyi kâr ediyorlar demek ki bir sene öncesinden  anlaşırlar köylü ile."

"Gelen üç köylü Dikili Çaltan köyündenmiş. Karşı kıyı Midilli Adasından tayinle buraya kadı olarak atanan "Sarı Kadı" lakabını taktıkları kişi: yeni çıkan kanunu bahane ederek zorla yok parasına tarlalarını satın  almak istemekteymiş."

 Ben "kartelleşme gibi bir şey mi " dedim. 

 Yine gülümsedi ve devam etti.

"Tarlalarını satmak istemeyenleri ova da bir mevkii de toplamış üzerlerine kurşun yağdırmış! Yaralı kalanlar sürüne  sürüne uzaklaşırken tarlaları akan kanlarıyla kızıla boyamışlar"

"Hal böyle iken köylüler haklı, zorbalığı yapan kadı! hakkını kimden arayacaklar? Tüccar değiller ki Manisa'ya İzmir'e gitsinler, gidip orada bu olayı dile getirsinler. Ağam desinler paşam desinler bu toprak kanunu bizi bezdirdi. Hoş haber de  gönderemezler. Tüccarıdır, rejisidir vilayetlere gidenler denize açılanlar hep ecnebidir."

"Kanun çıkar halk kanunu tam anlayana kadar, o kanun kalkar yeni kanun çıkar. İki öküzün çektiği kara sabanın ardında toprağa çizilen emekle iki parmak arasında kağıda yazılan mürekkep fermanının etkisi bir değildir. Toprak işleyenin değil toprak biçilen ekinlere değer biçenlerin günü olmuş." 

"Saray adaletinin, kanununun mecralara ulaşmadan cılızlaştığı, hatta kuruduğu yada işte bazı vicdansızlar tarafından kanunların halka farklı mayalanıp, el koydum, astım, kestim dönemidir."  

"Kısacası ecnebilerle kanunların devşirdiği makam sahiplerinin kol kola halkı ezdiği günlerdir. Bu dağlara biz asmak kesmek zorbalık için çıkmadık, kanunların zorlaştırdıklarını kolaylamak için çıktık. Yine derim ki biz saraya karşı değiliz sarayın eksik kaldığı yerlere yetişiriz."

"Gelen köylülere ne oldu?" diye sordum.

 Biraz nefeslendi. 

"Dediler ki Sarı Kadının zabitanlarının yanında Midilli'den gelen Rum çetelerde iş birlik içindeler, bize  aman vermiyor! İlla ki kadı zoraki topraklarımızı alacak kendi merasını kuracak!. Ne zaman ki Kadının Midilli'li çetelerle Dikili ovasında zorbalık yaptığını duydum, tekrar sordum bak bu doğru mu? Bir Osmanlı kadısı kendi halkına ecnebilerle  iş birlik içinde  olup zulüm yapmaz! Ağalar dedim bak biz yalana kurşun yakmayız bu işin içinde bir alengirli iş varsa  yanan siz  olursunuz dedim."

 Yüzü acıma dolu bir ifade ile "Gariban gariban karşımda oturan hiç bir lafa karışmayan  köylüden biri "Efem dilersen bir kaç kızan gönder misafir edelim kendileri  olup biteni sual etsinler, ahanda biz ordayız zulüm her gece hanemizde akan   kandan giden canlardan kızıllaşmış kanlı tarlada orda dedi" "Bu çıkışa sözüm şu oldu: tamam dedim üç tane kızan gönderecem siz bu gece burda misafir olun dedim. Üç kızan çağırdım yanıma. Böyle iken böyle imiş, varın gidin soruşturun işin aslı astarı nedir diye kızanları ovaya gönderdim."

...

 

"Ertesi gün kızanlar geri geldi, olay harfiyen yanımızda bekleyen üç köylünün anlattığının aynısıymış" 

 Düşünceli tavırla " Köylülere dönerek, Eh iş başa düştü ağalar nerede kıstırılır bu zorba kadı anlatın bakalım dedim" diyerek devam etti.

" Mera edindiği yerde büyük bir çiftlik kurmuş, Rum ve sair ecnebi ayak takımını burada beslermiş. Çitliğe baskın veririz dedim. Ne var ki köylüler çiftliğe baskın kızanlar için kırıcı olur, kadı efendiye ulaşmak zor olur dediler."  Hem biz, ne Kadının kanı aksın nede kızanların kanı aksın isteriz ha şu var şımaran Rum'udur ecnebisidir Kadı'nın kurduğu  bu çetenin canı cehenneme dediler."

Ben hayretler içinde içimden "Yok artık sen kalk gel Kozak Yaylasına, 1800 lü yılların sonlarında geçmiş belki de çoğu insanın bilmediği bir olayı Efe kıyafetli birinden sanki o günlerde; (şu tarihe tanıklık eden doğa içinde) bu kişiden ayrıntıları ile dinle! "Pes" dedim.

Gülümseyerek:

"Ne o daldın" dedi.

"Yok yok dinliyorum siz devam edin" dedim.

" Üç köylüden Kadının en çok nerelerde dolaştığını öğrendik. Dediler ki Kadı perşembe günü Demirtaş köyü mescidinde halk toplansın diye haber göndermiş  oraya gelirken kullanacağı yol üzerinde bulunan "U Taşı" mevkiinde kadıya pusu atmaya karar verip köylüleri ağızlarını sıkı tutması için tenbihleyip iki kızanla birlikte gönderdik."

"Çarşamba gecesi indik Dikili Ovasına. Daha önce köylülerle gönderdiğimiz kızanlarla buluştuk. Onların kılavuzluğunda

pusumuzu atıp beklemeye başladık."

 

Bağdaş kurduğumuz toprağa kuru çam sopasıyla bir harita çizdi.

 Sopanın ucuyla haritada "Biz burdaydık Kadı burdan gelecek ki bu yoldan Demirtaş'a gitmek için geçmemesi mümkün  değil" dedi.

 Ben hayretler içinde "Biz derken" diye soru anlamında yüzüne şaşkın ve gıpta ile baktım.

 Çatık kaşları ile kırışık anlı hafif gülümsemesiyle bir anda düzeldi ve devam etti.

"Aslında biz Kadı Efendiyi Kozağa kaldırıp misafir edip köylünün haksız yere alavere kanunla çöktüğü topraklarını geri vermesine zorlamaktı amacımız. Kadı dediğin muhakemedir, haktır biz bunu bileriz. Kanunlar halka zorluk değil kolaylıktır. Bizimde başımızda "yakala" fermanı var elbet ancak bizim cana mala kastımız yok. Ecnebi tüccarların köylüden: pamuğudur, tütünüdür, meşe palamudu, ekinidir  alımlarında  alın terleri tuzunun ucuz gitmemesidir maksadımız. Ve bir Osmanlı kadısının hangi kanunda yazar ki Osmanlı zabitanı bir yanda Rum  ve ecnebi çete ayak takımıyla birlikte kendi halkına zorba yaptığı. Hoş zorla topraklarını elinden almak istediği köylüler arasında Rum köylülerde var !

 Ve devam etti. 

"Maksadımız kan akıtıp can almak değildi, öyle olsa idi kaypakça pusu kurmaz, mertçe kadının Çiftliğini basardık. Nihayetinde belki bu kurşun yağmurunda Kadı da ölmüş olurdu. Onun ölmüş olması yaşamasından köylüye daha zarar verirdi. Çünkü "allem edip kullem" edip kanunla üzerine geçirdiği tarlaları geri almamız mümkün olamazdı."

Bir süre sessizlik ki bazı şeyleri başaramamış duygu sesiyle daha düşük bir tondan devam etti.

"Perşembe günü  tüm gün bekledik! Tarlasına tapanına gelip-gidip köylüden başka geçen olmadı. Karanlık çöktü iki kızan yolladım Çaltan Köyüne. Bir süre sonra geri geldiler. Köylünün de haberi yokmuş Kadıdan! 

Bu Efe kıyafetli adam ve sanki Kızanların Efesiymiş gibi anlatışı ile "Acaba rüyada mıyım" diye çaktırmadan işaret parmağımı baş parmağımla eklem yerinden avucumun içine kuvvetlice bastırıp burktum. Acı duyuyordum asla rüya değildi.

"Cuma oldu. Anladık ki dedim ya "muhbirlik yılları" Sarı Kadı pusuyu bir vakit öğrenmiş doğruca Ayvalığa kaçmış. Bir ay geçti Kadı İstanbul'a yerleşmiş. Orda göreve başlamış. Kozağın yamaçlarında zabitanlar  bu süre içinde  görünmediğine göre demek ki biz doğru yoldayız dedim. Kızanları topladım.  Çiftlikte geride bıraktığı Kadının Kızı Naciye ve damadı Tevfik'e haber verin korkmasınlar  kendileri ile konuşacağımı haber etmesi için iki kızanı göndermeyi karar kıldık."

"Ertesi gün kızanlar geldi görüşmeyi kabul etmişler. Vardık. Çaltan köyünden bazı ileri gelenlerle Kadının Merasında ki çiftliğe, böyle şöyle derken köylünden zorla alınan tarlaları geri aldık"

" Şimdi sen bildin mi Dikili sokakların da çarşaf çarşaf  bağırarak satılan lezzetli karpuzların yetiştiği Kadı Merasının hikayesini."

" Yada hala Kanlı Tarlalarda yetişen Pamuğun kalitesinin nereden geldiğini"

"Siz kimsiniz" dedim.

 Gülümsedi... "Ben İşte o kızanların Efesiyim" dedi.

"Bırak dalga geçmeyi" diyecek cesaretim yok. Her şey o kadar net ki hayal desem değil rüya desem rüya değil.

"Diğer Atlılar kimdi peki" diye sordum.

"Onların hepsi kızandı nihayetinde ölünce hepsi efe oldu. Kimi işgal dönemlerinde Yunan askerlerine yaptıkları baskınlarla zarar vermiş efeler, kimi Alman'ın "elimde kanun var ben buldum ben alırım" şımarıklığıyla Zeus sunağının kaçırılmasını eli kolu bağlı izleyen efeler, kimi  burada yetişen çam fıstığının, üretilen balın, peynirin, pekmezin yünün çalınmamasına göz kulak olan efeler."  

"Kestel barajına karşıcı, altın madenine karşıcı olanların hepsinin, bu kozak yaylasında makamları efeliktir. İsimleri sanları bilinmez olanlar vatanın işgalden kurtulması için dağa çıkanların, tek dal kırılmasın bir taş kaybolmasın diye mücadele edenlerin  yanında, Efsun askerleri ile çatışırken gövdesini Ali Çetinkaya kızanlarına siper eden şu kocaman kaya kızandır. 

"Çam ağaçlarını işaret ederek, "Bizi gölgeleyen, yeri geldiğinde yağmur çağıran yeri geldiğinde, sis oluşturan bizi  gizleyen bize nefes veren şu çam ağaçları ordusuda kızanlardır. Etrafında  piknik yaptığınız kıvrıla kıvrıla akan dereler birer kızandır..."  

 

"Neden onlar  kızandır. Cansız yada insan olmadıkları için mi efe değillerdir?" diye sordum.

 

Gülümsedi...

"Onların efeliğinin değeri yok edilince unutulunca anlaşılacaktır!" cevapladı.

"Peki buraya gelen herkese mi böyle karşılıyorsunuz nasıl bir tiyatro bu" diye sordum.

"Biz herkese görünmeyiz, adımızın sanımızın, yaptıklarımızın peşinde olanların bir satır dahi olsa tarih yapraklarında bizi okumuş olanların belki de iç sesiyiz diyerek kestirip attı.

Ben bu son sözünün ardından "Sazda çalıyorsunuz" dedim.

"Ne zaman bir fukara cendereden kurtulursa ne zaman zulmün başını ezmişsek, halk adına günü, ayı kurtarmışsak zeybek ritmimizle neşelenir, türkü yakarız efelenir zeybek safında dizilir." dedi.

 

"Bende saz çalarım" derken karşı koruluktan atlılar göründü. 

"İsminiz nedir" diye sordum.

Yüzüme baktı, "Kızanım gitmem lazım" diyerek ayağa kalktı. 

İleride otlanan atını çekti getirdi.

Atına bir hamlede bindi "sende bir Türkü yak bize uzakta olsa, yakında olsa tınısı sözü ulaşır bize" diyerek uzaklaştı. Diğer atlılara karışarak çam ağaçlarının arasından gözden kaybolup gitti.

Ben bu yaşadığım anların etkisiyle: yayladan eve gelip kağıdı kalemi sazı tezeneyi nasıl elime aldığımı bilmeden beni "KIZAN" diye niteleyen efenin ağzı ile çaldım ve söyledim. 

 Şimdi bu yazdığımı çaldığımı söylediklerimi dinlediklerine eminim...

 

Gün gelir  bende "EFE" olur, gelecek nesillere görünürüm...! 

____/

SARI KADIYI KAÇIRAN İSİMSİZ EFE TÜRKÜSÜ

yetiş geldi köylüden

indim dikili ovasına

kadı baykuş olmuş

konmuş halkın tarlasına

kurşunlar yağmış canlara

kan damlamış toprağa

kozaktan geldim dostlar

düşman bir  yara

kadı ayrı bir zorba

koştum tez geldim dostlar

kanunu yormuş

kadı  kendi kârına

biz dağların efesi

zeybek halkın öz ritmi

zulüm nerede ise 

çökeriz biz ensesine

ineriz biz tepesine

kadı kaçtı istanbula

düşman geçti denizi

düşman sevdi denizi

isimsiziz a dostlar

bir gün söz olur

bizide anarlar 

  

selam olsun kızanlar

bir gün saz olur

bizide çalarlar

bahar olsun yurduma

bir güneş doğar

dört bir yanı kaplar

Levent ÖZCAN

Deniz

 

Deniz, 

Deniz, avlanırız karın tokluğuna.

Deniz, memleket davasından boğuluruz tam bağımsızlık yolunda.

Deniz, sınır koymak bazen düşmanı dökmektir kurtuluş adına.

Denizde yüzmek kuş gibi hür, 

kanat çırpmaktır 

Gökyüzünü tepetaklak renginde.

Denize karşıcı Gün batımında demlenmek hüzünlenmektir.

Yaşamda  başlanıp bitirilmemiş umutlara.

Deniz

Deniz

Deniz

Levent ÖZCAN

Kadı merası zeybeği

yetiş geldi köylüden

indim dikili ovasına

kadı baykuş olmuş

konmuş halkın toprağına

kurşunlar yağmış canlara

kan damlamış toprağa

kozaktan geldim dostlar

düşman bir yanda yara

kadı ayrı bir zorba

biz dağların efesi

zeybek halkın öz ritmi

zulüm nerede ise 

ineriz biz ensesine

çökeriz biz ümüğüne

Kadı kaçtı istanbula

düşman geçti denizi

düşman sevdi denizi

isimsiziz a dostlar

bir gün söz olur

bizi de anarlar 

selam olsun kızanlar

bir gün saz olur

bizi de çalarlar

bahar olsun yurduma

bir güneş doğar

dört bir yanı kaplar

Levent ÖZCAN

Salgın

 

kovid 19

korona 

cana tehdit mi ?

tehdit..

soru...

Gözle görülebiliyor mu ?

dili var mı ?

sesi var mı ?

dini var mı ?

milliyeti var mı ?

kadın-erkek genç-yaşlı,

çoluk-çocuk ayırıyor mu ?

dil, din, ırk ülke ayırıyor mu ?

hepsine kocaman hayır !

Yıl 2021 

emperyalizm

kapitalizm

mala tehdit mi ?

tehdit..!

cana tehdit mi ?

tehdit..!

soru...

Gözle görülebiliyor mu ?

dili var mı ?

sesi var mı ?

dini var mı ?

milliyeti var mı ?

sömürüyor mu eziyor mu

mazlum insanları ?

hepsine evet ise

tarihten beri en bitmeyen

en büyük salgın sizce ne ?

Levent ÖZCAN

masal

Bir doğru varmış dün

O doğru yalanmış meğerse bu gün.

Masal tekerlemesi

Bir varmış bir yokmuş gibi.

İyi olan şeyleri

hafife almakmış

Evvel zaman içinde

Kalbur saman içinde diye

Yalanlara başlamakmış

Hiç bir zaman uz gidemeyen

Hep azla yetindiren

Ceylan kuş ağaç orman

dere tepe düz giden

Develer tellal iken

Kaf dağının ardında biz hayallerdeyken

Tıngır mıngır bizleri uyuturken

Yorgan yakmadığımız pireler

Şimdi, hayal bile etmedikleri yerdeler

Azınlığın sonunun mutlu  olduğu bu masalda

Kusura bakmasın hiç kimse

Onlar ermiş muradına

Ben şahsen çıkamayacağım kerevetine. 

Levent ÖZCAN

ATATÜRK

 

içiniçin

Aşıklar şelalesi DİKİLİ

 

"Hüzün mevsimdir"

 

oysa ki

"dökülen yapraklar yüreğimizin 

göz yaşları."

Levent ÖZCAN

Dua...

 

ÖZÜR

 Kusur: bir insanın beyninde olabilir.

Kusur: bir insanın gözünde olabilir.

Kusur: bir insanın dilinde olabilir.

Kusur: bir insanın bedeninde olabilir.

Özür: bir insanın beyninde yoksa.

Özür: bir insanın gözünde yoksa.

Özür: bir insanın dilinde yoksa.

Özür: bir insanın bedeninde yoksa.

Engelli vatandaşlarımızı

                              düşünmüyorsak!

                              görmüyorsak!

                              konuşmuyorsak!

                              yardım yerine koşarak kaçıyorsak!

En büyük kusurlu 

En büyük özürlü 

Onların özünde bizlerizdir.

Levent ÖZCAN

se.....

 

Sev emir kipi

sev-i aşk

Sev-gi içten gelen his

sev-gi-li çoğaltmak yüreğin ritmini

sev-gil-im  

sahiplenmek

sana ait tek şeyi

Levent ÖZCAN

İ L E T İ Ş İ M

 

google alıntı

Şimdiler de

Bir sürü iletişim aracı var.

Cep telefonu var 

Mesajlaşma var

Messenger var

whatsapp  var

Var oğlu var.

Dün göz göze geldi,

Bugün arkadaşlarının arkadaşlarından seçti .

Dün aynı yerde yol gözledi.

Bugün Facebook'tan ekle dedi.

Dün aynı yerde  gülümsendi.

Bugün Messengerdan telefonunu istedi.

Dün cesaretini topladı bir pusula verdi.

Bugün  1 saat telefonda sohbet edildi.

Dün aynı yerde not bekledi ama cevap gelmedi.

Bugün telefonda sohbet epey ilerledi.

Dün yüz güldü. Hafta sonu pasta haneye gel diye pusula geldi.

Bugün hafta sonu  AVM' de  buluşuruz dendi.

Dünden bahsettiklerim 

Pasta hane de göz göze heyecanla konuştular.

Bugünden Bahsettiklerim 

AVM Cafesinde Merhaba-Merhaba.

Sonra akıllı telefonlarına daldılar.

Anlayacağınız dünün AŞKI.

Anlayacağınız Bugünün AŞKI.

Aşk yıllanır ancak His asla modernleşmez.

Levent ÖZCAN

Ümit......

 

foto alıntıdır.

boş zamanlarımda hayal kuruyorum
ümitleri zamana bırakıyorum

öyle kendi adıma filan değil
bebek adına
çocuk adına
genç adına
emekçi adına
baba adına 
bebek olduk mu olduk
çocuk olduk mu olduk
genç olduk mu olduk
emekçi olduk mu olduk
baba olduk mu olduk

bir gün ya zaman tükenecek
yada hayaller son nefesini verecek.

Levent ÖZCAN

doğarsın emek-lersin, 

büyürsün emek-çisin, 

yaş büyür torun torba 

yine emek-lisin 

vatandaşımız

çarşı pazarda emek-ler gibi

vatandaşımız köyde 

yana yıkıla

vatandaşımız şehirde

bir oyana bir bu yana

hep ekmek peşinde.

bu vatandaş ne zaman koşacak

bu vatandaş ne zaman antalya da

doya doya tatil yapacak 

bana diyiversene 

kuzum be.........

Levent Özcan.

Bademli Köyü Türküsü

yolların var padişahım
korumalı morumalı

tekerine taş değmez
atlarının nalı hiç düşmez

kasabaya vardığım 
yolum var kardaşım

eşkiyalar neci ki
her sapakta vergici

*         *        *

sarayın var padişahım
odaları bin hane

şölenin var padişahım
sofranda bir biz eksiğiz

yaşadığımız köyüm
var kardaşım

katığımız zeytin
sanki biz yetimiz

*         *        *

fermanın var padişahım
iyi ki allah değilsin

sen birsin  padişahım
ama biz yüz binleriz

şikayetim var kardaşım
bu düzen gitsin

yeter artık üzmesin
yeter artık düzmesin 

Levent ÖZCAN

Nallı Arap Said.(Dikili Zeybeği Sözleri)

benzemez teni

                tütüne

benzemez şivesi

                egeye

yüreği kırmızı

atmaz öz yurdunda

limandan açılır

kefaller peşine

bir gözü ağlarda

bir gözü düşmandadır

zeytin siyahı teni

fark edilmez geceleri

koşar kozak yaylasına

düşmandan haber verir

koşar kozak yaylasına

dikiliden haber verir

afrikalı said

inanmıştır kurtuluşa

gerekirse çarpışır

efeler safında

gerekirse çarpışır

mustafa kemal yolunda

hain düşman değildir

said ihbar edilir

yakalanır limanda

nal çakılır ayaklarına

ser verir sır vermez

satmaz anadolusunu

nalla yürütürler

umursamaz ölümü

sülüklü çeşmede

verir son nefesini 

Levent Özcan

Deniz hali

Su : dünyada en fazla var olan.

Denizi oluşturan : su.

Deniz : dünyada en fazla yer kaplayan.

Suyun doğada üç hali var.

Sıvı katı gaz.

Okyanuslar. Ummanlar ve iç denizler.

Bir nevi gökyüzünde bulutlar.

Kutuplarda buzullar.

Bizde de özel bir deniz var.

Sözü ile düşüncesiyle eylemi ile üç kelime.

1 TAM

2 BAĞIMSIZ

3 TÜRKİYE

Levent ÖZCAN

KASIM...

yıllar

onsuz değildir

kasımlar

tek yetimdir

onuncu gün

özleme çentiktir

devrimleriyle

fikirleriyle

karanlıklar

boşluk değildir.

nerede 

doğdun sen

nerelere

geldin sen

canın yitimine

dünya servetine

cumhuriyet verdin

sen bize

devrimleriyle

fikirleriyle

karanlıklar

sonsuz değildir

Levent ÖZCAN

(Atatürk Türküsü zeybeği)

Gelir mi ?

belki bir gün yine biri çıkar gelir.

umurunda istiklal, yüreğinde millet.

belki bir gün !

çocuklarda bayram

kadınlarda medeniyet

halkında efendilik

gençlerde umut olur.

bir şeyler içer...

fincanda hatır,

kadehte hüzün,

sigarada efkar kalır.

bir gün...

bedeni yitip gider bu dünyadan,

gözlerden yaşlar akışır.

emaneti cumhuriyet, mahşere uzanır..

Levent ÖZCAN

Salgın döneminde Öğrencilere bedava İnternet sağlayan ABB Başkanı Mansur Başkana (2020)

 Robin hood desem
zenginden alıp
fakire dağıtma zorbalığı yok
her kişiye eşit mesafede

Prometheus desem
en zor anda her şeyi kolaylayıp
herkese nefes olma "mitolojikliği" yok
yaptıkları göz önünde

Egede Efe, Dikmende Seymen desem
bilinen düşman "kul hakkına" taraf kalıp
bir başka düşman, virüsün silüeti yok
silah yerine kaşlar çatık, halkı derdinde.

Süper güç devlet lideri desem
örnek alınıp
Abd ile Rusya, Çin ile "alakası" yok
Kısacası Bu kişi, Bizim "Hızır Başkan Mansur Yavaş" işte.

Levent ÖZCAN

Oyun bitti.

Oyun bitti çocuklar.

Kaldırımda serçeler dağıldı
Pamuk helvam, taş helva paket oldu.
Top koştuğunuz arsalar, boylandı.

Oyun bitti çocuklar.
Mahallede insanlar, farklandı.
Gölgeler gölgelerden korkar oldu.
Okula gittiğiniz yollar tuzaklandı.

Oyun bitti çocuklar.
Sokakta Kazan Çömlek patladı.
Sek sek, bez bebek, bilyeler kayıp oldu.
Çocukluğunuz üzerine arsızlık çoğaldı.

Oyun bitti çocuklar.
Parmak uçları artık oyunlandı.
Küçücük bedenler büyük yaşlara hapis oldu.
Düşünceleriniz çocuk ruhunuz sonlandı.

Oyun bitti çocuklar.
Sokaklar sessiz,
Fanilalar tersiz.
Hayaller dengesiz.
Oyun bitti çocuklar.
Şekerler sizsiz..
El öpmeler sizsiz..
Bayramlarınız bitti çocuklar.

Levent Özcan

Torun olmak !

İnternette satılık ilanlarında gördüğü ve özelliklerini beğendiği arabayı  almak için İzmir'den kalkıp İstanbul'a geldi.

___/

Aracı satan kişinin, adresine cep telefonun haritasından baktı..  
Beyazıt Meydanının arka sokaklarında bir yer !  
Bir taksiyi durdurdu. 
Adresi taksiciye söyledi.
İsimlerini duyduğu Vefa lisesi ve Vefa Bozacısının önünden geçip,verilen sokak adresinin önünde taksici durdu.

___/

Planı şuydu...
Arabayı bir ekspertize gösterip ona göre almaktı. 
Daha sonra da buraya kadar gelmişken, bir gece bir otelde kalıp Sultan Ahmet'i-Top kapıyı ve civarını gezmekti. 
Hani arabayı satan kişi de güven vermişti telefonda. "İstediğin yere arabayı gösterebilirsiniz demişti." Yoksa bir arabayı görmek için neden İstanbul'a gelsindi ki ?
....
Araba ekspertizi-alım satım işlemleri tamamlandı. İçi bir rahat şekilde direksiyona geçti.
Beyazıt meydanın oralarda bir otel ayarladı.
Oruç tutuyordu... 
"İftar vakti de çıkar bir lokantada yada meydanda gördüğü iftar çadırında iftarımı açarım." dedi.
Sabahta tarihi yerleri dolaşırım diye kararını verdi.
....
Otelden ayrıldı. 
Oldu olası tarih meraklısıydı.
Bırak ören  oralarda dolaşırken o zamanları yaşıyor gibi hissetmeyi, her hangi bir yerde her hangi bir kayada dahi çentik görse acaba neden ve kim bu kayaya çentik attı diye düşünüp dururdu. 
"Vardır elbet bir hikayesi" derdi.
___/
Tarih kokan İstanbul sokaklarında dolaşıyordu şimdi.
___/

Doğu Roma'yı hayal etti yani Bizans'ı..

Hipodromda kıyasıya rekabete dönüşen İmparator ve eşrafının desteklediği At ve binicilerinden oluşan "Mavi takım" ile Esnafın, locaların ve halk takımının desteklediği "yeşil takım" at ve binicileri arasında kıyasıya rekabete dönüşen yarışlarında ki çığlıkları kulaklarında çınladı.
___/
Hissedişi sanki hipodromda gibiydi derken kafasında bir darbe hissetti ve gözleri karardı birden.
___/.

Kulaklarında acayip homurtular.
Başından süzülen sular içine işliyordu.
Ayakları uzanık oturur vaziyete getirdiler. Başını hızlıca sağa sola silkeledi..

Yüzünde bir serinlikle gözlerini araladı

Etrafında sarıklı fesli, kaftanlı, şalvarlı, uzun yelekli, kuşaklı adamlar...!

Çevresinde bir kalabalık..
Gözlerini ovuşturdu.
Bir daha başını sağa sola silkeledi.
Gözlerini ovuşturdu...

Çevresinde bir kalabalık...

Acayip  kıyafetli fesli mesli şalvarlı yelekli adamlar.????

___/
"Ne oluyor ya" dedi içinden.
"Ha Ramazan ayıya! Geleneksel Osmanlı kıyafeti giymiş herhalde insanlar" diye iç geçirdi.
Kalabalığa "Çok sağ olun çok teşekkür ederim " deyip kafasını yine silkeleyerek yürümeye başladı.
Kalabalık garip garip bakarken.. Arkasından "Ecnebi herhalde" diye yükselen homurtuları duydu.

___/
Şöyle yürüdüğü sokağa baktı!
Allah Allah Araba gürültüsü yok..!?
Korna sesi yok, ışıklı tabelalar yok..!?
Muntazam taş döşeli yol..!?
Sokağın bitimin de bir ana cadde !
Yollar aynı taş dizili ?

Başında bir ağırlık !
Kafasını, afallığını yenmek için hızlıca yine sağa sola silkeledi.
Gözlerini anlık açıp kapadığında cadde ; Omuzlarında iki kefeli terazileri, küfeleri, ya elinde ya sırtında heybe,
sele, güğüm belindeki dirhemleriyle maniler söyleyerek satış yapan seyyar satıcılar...!?

___/

Yankılanarak taş yoldan geçen at arabaları ?
Sağı solu küfeli eşekler ?
Kalabalık cadde insanlarında Sarıklı-fesli, Şalvarlı uzun yelekli, kuşaklı adamlar ?
Kadınlar peçeli çarşaflı ?
Elektrik direkleri yerine,  yol kenarlarında muntazam mesafede dikilmiş demir direklerin ucunda daha yakılmamış mumlar, çıralar kandiller ?

___/
Dükkanların girişinde çoğunluğu tahta üzerine yazılmış Arapça yazılı tabelalar..?

___/
Caddeye çıkan bir sürü sokaklardan birisine çark etti...
Sokak kenarlarında çoğu iki katlı hepsi muntazam cumbalı geniş avlulu evler.
" Allah Allah, bu nasıl bir büyük Ramazan organizasyonu ki film seti gibi her yer. Kim yaptıysa buraları vallaha bravo hiç bir beton adına zerre eser kalmamış ! 
Gökdelenler yok ! 
AVMler  yok!
Şıkır şıkır tabelalar yok !

___/
Cumbalı evlerin gölgeleri yavaş yavaş uzadı hava kararmaya başladı.
Karnı da iyiden iyiye acıkmıştı.
 Sokak bitiminde,saatine baktı. *
"Oo, iftara 15  dakika kalmış, gidip bir lokantada (yok bir aş evinde! orucumu açayım) diyerek de kendine espri yaptı.

Gerisin geri geldiği sokaktan ana caddeye yürümeye başladı.

___/
Az önce geçtiği evlerin  önününde ki kandiller  tek tek evlerden çıkanlar tarafından yakılıyor ancak evlerin çoğunun kapıları açık bırakılıyor ?

___/
Kapıları kapalı evlerde var. 

Kapıların üzerinde iç içe tokmakları var.
Kapılar açık olduğu için göz ucuyla evlerin giriş katlarına bakıyor bir anlam veremiyor.

___/

Az önce saatine bakmak için çevirdiği  kolu aklına gelince hemen üzerinde ki kıyafetlere baktı.
Kafasına elini götürdü sanıyordu ki kafasında bir ağırlık çarpmadan dolayı ama hayır ?  
Kafasında ki ağırlığı çıkardı. 
Sarıklı keçe fes !?
Sarıklı fese bakarken üzerinde kaftan uzun yelek ayaklarında çarık !? 
"Yok artık beni bayıltıp bu kıyafetleri mi giydirdiler ?" derken,  endişe ile yeleğin iç ceplerine baktı Cüzdanı paralar cep telefonu arabanın anahtarı yerli yerindeydi. 
___/
Öyle bir derin nefes alırken.!
Epeyce büyükçe bir evin önünden geçerken, kapı önünde bekleyen  biri
"Ve Aleyküme-selam buyurun iftarımıza" diyerek evin görkemli kapısını işaret etti.
Önce irkildi...
Davet eden kişi Sarıklı hemen hemen aynı tarz kıyafetleri giymiş bir kişiydi:
"Oruç niyetimiz var değil mi" diye sordu.
Tereddütle kafasını öne geriye evet anlamında salladı.
"Vay be" dedi. "Lehçeler bile Osmanlıca" 
"Herhalde bu ev pide salonu bu adamda çığırtkan olmalı diye iç geçirdi."
___/

Evin görkemli kapısından geçti.
Eve girdi.
Kapı kapanınca yine endişelendi.
Çarıklar çıkarıldı.
Önde buyur eden çığırtkan ! Ahşap merdivenden orta kata çıkıldı.

___/
Genişçe  bir cumbalı oda.
Cumbanın ve odanın üç tarafında divanlar.
Ahşap zemine serili halılar, kilimler  ve onların üzerine serili peşkir, peşkirin üstünde kasnak,
kasnağın üstünde enfes görünen çanakların içinde yemekler ?

___/

" Bu ne ya  çok pahalı olmasın" diye düşünürken, bir top sesi ve ardından metalik olmayan has insan sesiyle ezan sesi...

___/
Oruçlar açılır.
Tatlılar en son kahveler içilir.
Karnı tıka basa doymuştur.
Entresandır çığırtkanla aynı sinide yemek yemiş aynı etli bulgur pilavına tahta kaşık sallamışlardır..
Bu durumda "hesabı nasıl ödeyeceğiz" diye düşündü..
Elini yeleğin cebine attı "Ustam bana müsade, borcum kaç para" diye çığırtkanın yüzüne bakarak sordu.
Çığırtkan dediği kişi bu farklı lehçeyi yarı ancak cebe giden  eli görünce tam ne sorulduğunu anladı.
Bekle işareti yapan çığırtkan bildiği kişi kuşağından içi dolu bir kese çıkarıp ona uzattı.
Tereddüt ile keseyi aldı. 
Avucuyla içinde ne var diye yoklarken "bu nedir" diye sordu.
Çığırtkan:
" Kardeşim seni haneme davet ettim geldin, soframa buyur ettim oturdun." 
"Orucunu açtın."
"Yemeklerimi yerken dişlerini yordun. Ve bana Allah katında sevap kazandırdın." 

"Kese içinde karınca kararınca üç tane  nacizane altın var onlar, yemeğimi yerken yorduğun dişlerinin vergisidir"
"Allah razı olsun Allah kabul eyliye" diye peşi sıra cümleleri sıraladı.

___/
Aslında çığırtkan dediği adam daha uzun konuştu da lehçeden anlam çıkarabildikleri buydu.
___/

Helalleşme esenlik ve vedanın ardından sokağın sonunda ki ana caddeye doğru yöneldi.

___/
Ana caddeye çıktı.
"Bu nasıl bir kurgu rüyamı nasıl bir organizasyon bu"
"Arkadaş ne oluyoruz ya film mi çeviriyoruz n'oluyor ya derken kafasında yine bir sert bir darbe ve acı ile film koptu.

___/
Gözlerini araladığında  kocaman apartman bloglarını en üst bitimlerinde kararmış gökyüzünü gördü.
"Ah evladım kalk beni duyuyor musun" diyen kolunu çekiştiren yüzünü okşayan bir amca ile boğucu bir trafik sesini duydu.
Başını sağa sola çevirdi. bir çok ayaklar gördü. İnsanlar etrafında daire oluşturmuş çoğunun elinde cep telefonu sırtı üstü uzandığı kaldırımda kendisini videoya çekiyorlardı.
"Kalabalıktan biri ben bu tarafa kaçtığını gördüm" diye kalabalığa bir şeyler anlatıyordu.
Kalabalıktan bir başkası da " Ben polisi aradım şimdi gelir ekip" dedi.

___/
Yine kaldırımda  ayakları uzanık şekilde oturdu.
Biri bir şişe su getirdi, bir iki yudum su içerken polisler geldi...

___/.
İzmir'den araba almaya gelmiştim. Arabayı aldım. Bir gece kalmak için otelde yer ayırtıp iftarımı açmak için lokantaya gidiyordum. Sokakta kafama bir darbe oldu sonrası işte buradayım.
"Sadece cüzdanım yok" dedi ifadesinde. 
Atın aldığı araca yakıt almak için tek kuruşu yoktu.
Cep telefonundan hanımını aradı.
Başından geçenleri anlattı.
Orada görevli polisin iban numarasına para göndermesini istedi.

___/
Karakoldan ayrıldı...
Yer ayırttığı otele yöneldi.
Kocaman iftar çadırında açılan oruçlardan sonra masadan toplanan  strafordan tabakları şeffaf  plastik çatal bıçak kaşıkları gördü !
Oysa kendisi de oruçluydu... ?
Ancak karnı tıkabasa doluydu...!
Birden kıyafetlerine baktı ?
Kıyafetleri yine İstanbul'a geldiği kıyafetleriydi.
Hemen elini cebine attı.
Sımsıkı yaptığı yumruğunu inşallah rüya değildir diye açtı ve avucunda 
-- Tıka basa karnını doyurmaya karşılık Diş vergisi olarak hediye edilen içinde üç altın olan kese vardı--

___/
Kendini Osmanlı adledenler...
Gökyüzüne rezistanlar diktirmek değildir  semtlerce...

Osmanlıcılık dikey büyümek değil yatay büyümektir.

Osmanlı olmak...

Ramazandan iki ay önce tüm gıda ürünlerinde fiyatları sabitlemektir.

Osmanlıcılık...

Ramazan ayında ucuz ve en güzel ekmeği ve en güzel eti satın aldırtabilmektir iftar sofralarına.
Osmanlıcılık...

Sadece Ramazan ayında boy boy iftar çadırları kurmak değildir meydanlarda halka.

Osmanlıcılık...
Alın terinin karşılığını, kul hakkını on iki  ay boyunca hanelere tereddütsüz kazandırabilmektir.

Osmanlı olmak.
Ona buna vergi koyup vergici değil eşit adil olup verici olmaktır tebana...

Osmanlı olmak...

Kendilerini elit sayıp altın tepsilerde iftar açmak değildir.
Osmanlı kültürünü bu topluma yayıp halkın refahını arttırp, içinde altın olan kesler dağıtıabilmektir halkına...

Levent ÖZCAN

* 33 Yılda bir Ramazan ayı aynı ay aynı güne denk gelir.

Yararlanılan alıntı asla yapılmayan kaynaklar.

Günümüz Türkiye'si.

https://www.dunyabulteni.net/kultur-sanat/osmanli-turk-evi-ozellikleri-h432420.html

https://www.fikriyat.com/galeri/tarih/osmanli-sokaklarinin-simgesi-seyyar-saticilarhttps://www.altayli.net/tanzimat-devrine-kadar-osmanli-devletinin-ulasim-teskilati-ve-yol-sistemine-genel-bir-bakis.html01.01 

 http://www.emo.org.tr/ekler/94a988102edcd4b_ek.pdf TURKIYEDE AYDINLATMA TARIHINE GIRIS 

https://www.osmanlikostumleri.com/urun/osmanli-halk-kiyafetleri

http://bugraderci.blogspot.com/2012/06/bizanstaki-ezeli-rekabet-maviler-ve.html

https://istanbeautiful.com/tr/istanbul-tarihi-yarimada-fatih/

https://www.google.com/search?q=beyaz%C4%B1tharitas%C4%B1&oq=beyaz%C4%B1tharitas%C4%B1&aqs=chrome..69i57.22473j0j7&sourceid=chrome&ie=UTF-8

https://www.fikriyat.com/tarih/2019/05/05/osmanlida-ramazan-tenbihnmeleri

9 Eylül İZMİR

Bugün kurtuluş, Eylül Dokuz

Cumhuriyetle birlikte

Atadan toruna devreden, 

Bu kutsal kalenin,  

Birer savunucusuyuz.

Bize "gavur" desinler. 

Şüphemiz yok kendimizden

Aldırmayız..! 

Bırak tek düşmanı...

Dünya gelse üstümüze,

Yine, yeniden

Ege denizi de hazır, 

Bizler de hazırız. 

Bildiğiniz üzre;

Mustafa Kemaller yerli yerinde...

Levent ÖZCAN

"Günün kutlu olsun"

Hüzünler tükettim
Günlerin ardından
Umutlar Yeşerttim
Ufuklar ardından

Türkülerin ağıtında
Şarkıların hicazında
Yaşamın mizahında
Direndim karanlığa

Güvercinler gözledim
Bulutlar ardında
Serçeler besledim
Avuçlar kucağında

Türkülerin ağıtında
Şarkıların hicazında
Parmaklık ardında
Kapandım tutsaklığa

Doğumlar yaşadım
Duvar sancısında
Acılar eksilttim
Gülüşler şafağında

Senaryo tuzağında
Tiyatro dramında
Hayat dekorunda
Yeltenmedim figüranlığa

Levent ÖZCAN

özgürlük için

che onun kitabını

taşıdı çantasında

nadir yabancı

devlet adamlarının

heykeli var kübada

ona özenerek

ingilizlere baş kaldırdı

gandi hindistanda

ışık saçtı 

karanlıklar içinde ki

nice mazlum uluslara

tam bağımsız 

Türkiye 

için

naciz vücudu

toprak olan !

fikirlerindeyiz

naciz vücudu

toprak olan !

izindeyiz

naciz vücudu

toprak olan !

cumhuriyetindeyiz

senin geleceğin

yoksa 

eğer

Cumhuriyet yoluna

bu 

uğurda

gerekirse

seve 

seve

biz senin 

yanına 

geliriz

kahrolsun

emperyal

devletler

yaşasın 

tam bağımsız

TÜRKİYE

Levent Özcan

Gerçekleri tarih yazar. Tarihi satın alamazsın

 Bugün Yunan askerlerinin

Feslerinin  yerle bir olduğu gün 

Bugün Vatan haini gazetecilerin 

Şerefsiz kalemlerinin kırıldığı gün

Bugün tebaa gerisinde

İhanetlerin ayıklandığı gün.

Bugün mekanın sahibinin

Ranconunun zirvesi olduğu gün

Bugün kerpiç evlilerin

Sarayı ve burjuvayı yıktığı gün

Bugün çarıklı efelerin

7 düveli perişan ettiği  gün

Bugün bugünümüzü sağlayanların günü

Sermayeleri: kol, bacak, kan ve can

Bugün öksüz yetim eşsiz kalanların

Bir millete bağımsızlık hediye ettikleri gün

Bugünü unutturmaya çalışmak

Serv sevdalılarının işi

Bu günü alalade gün saymak

Top namluları hedefinde  saltanat zihniyeti işi.

Dön bak tarihe

Emperyalizmin zaferi olmaz.

Bön bön bakma Anadoluya, halkına

Tarihte tektir kurtuluşun Zaferi

Mustafa Kemaller Safında.

Levent Özcan