7 Şubat 2015 Cumartesi

Uyuyan SES filmine yazılmış bir şiir.

ORTENYA RODRİGUEZ :

Kim tanır.
Kim bilir..
Yılın adı  1931...
Solun atışı faranjist boş İSPANYA millityettçiliğinde, 
Ben İspanyolum kocaman sosyalist çalınmış  mutluluğum.
Kara atın üstünde nefes nefes..
Omuzum da üç patlar.
Devrimimin izi off,
Kafamda,
Madrid gibi sarhoşum..

ASLINDA kelimesi noter cuntası DEĞİLDİR.
Kesin hükümle başlardı  idamlar.
Gitarın nağmesi  acı verirdi,,,,,
Yüreciğime,

 Kıvrak  Okyanus karışımı evrim değişmiş  balık etinde..
İnsanlığım zeytin dostluğu kadar Akdeniz.
İnancım Endülüs baharı kibarlığında.
İz  bıraktığım DEVASAL emekçi sesimle,
 tuz rengi tenimle ben SOSYALİSTİM.
CUMHURİYETÇİYİM.
sizi kahredercesine.

Yıkıldı bahar kış geldi ruhuma.
Derme çatma düşlerde ay parladı geceme ışık çaktı sol diyez de , devrimim.
Yakmak gerek dağları sabahın kızıl güneş ışığında.
Kanım rengi kurşun küfü ..
Halkım için onur benim  nefesim..
Bakır santral koşumlarında.

ORTENYA RODRİGUEZ
Sevgilim.
Yakalandım...
Tenim esmer.
Zindanda  Franko'nun karanlıkta ki   binlerce köyünden şanslıydım.
Onun aydınlatamadığı köyleri kadar  BEDENİM  İŞKENCE kadar aydınlıktı.




Levent ÖZCAN




2 yorum:

Hamiyet Akan dedi ki...

Şiir her zaman herkese ve her şeye yazılabilir. Şiir gibi olsa keşke dünya.

Levent ÖZCAN dedi ki...

Keşke Hamiyet Akan hanım keşke.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...